Από τα Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, περνούμε ώρες ευθύνης, ώρες παγκόσμιας οικονομικής καταιγίδας. Τίποτα δεν είναι το ίδιο με χθες. Τίποτα δεν είναι εύκολο για καμία χώρα. Τίποτα δεν μπορεί να προεξοφλείται από κανέναν.
Το μόνο βέβαιο στην παγκόσμια οικονομία είναι η παρατεταμένη αβεβαιότητα. Αυτή είναι η διεθνής πραγματικότητα, και κανείς δεν μπορεί να εθελοτυφλεί στην αίθουσα αυτή. Σ' αυτό το περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε. Είμαστε -όπως είναι ολόκληρη η Ευρώπη- σε μια δύσκολη καμπή, σε μια καμπή που απαιτεί υπευθυνότητα και ωριμότητα από όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, για να μπορέσει να αντέξει ο τόπος πιο εύκολα τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης, να κρατηθεί στην πορεία του και να διασφαλίσει, στο τέλος της κρίσης, ένα καλύτερο αύριο.
Και όμως, σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία ορισμένοι, και πρωτίστως η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αδιαφορούν για τις πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα!
Προβάλλουν πολιτικά αιτήματα, συνθήματα, ισχυρισμούς που βλάπτουν τα συμφέροντα του τόπου. Νομίζουν ότι έτσι βρήκαν την ευκαιρία να πλήξουν την Κυβέρνηση. Θυσιάζουν σε παιχνίδια ιδιοτέλειας το συλλογικό, το κοινωνικό, το εθνικό συμφέρον. Επιμένουν να κινούνται με όρους του χθες. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ξύλινο καταγγελτικό λόγο, με χονδροειδείς ανακρίβειες, με ψέματα και υποσχέσεις κενές περιεχομένου, δεν λύνονται τα προβλήματα. Το μόνο που κάνουν είναι να δείχνουν τεράστια και επικίνδυνη ανευθυνότητα. Αυτή είναι η αλήθεια!
Την ίδια στιγμή, ακραίες ομάδες εκμεταλλευόμενες τη θλίψη για τον τραγικό χαμό ενός παιδιού εξαπολύουν βίαιη, καταστροφική επίθεση στην οικονομία, την κοινωνική ειρήνη, την ίδια τη Δημοκρατία. Εδώ θα μιλάμε με καθαρές κουβέντες, όχι με μισόλογα. Επιτίθενται στην κοινωνία και την ίδια τη Δημοκρατία -αυτή είναι η πραγματικότητα!
Περιφρονούν τον κίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή, τους κόπους των συνανθρώπων μας, το κόστος για τους φορολογούμενους, την απόγνωση των εργαζομένων που χάνουν τη δουλειά τους, το πλήγμα στον τουρισμό. Ποδοπατώντας κάθε έννοια πανεπιστημιακού ασύλου μετέτρεψαν Ανώτατα Ιδρύματα σε ορμητήρια εμπρηστών. Πλήττουν την οικονομία στις πιο δύσκολες ώρες. Αδικούν κατάφωρα τη χώρα με εικόνες που δεν της ταιριάζουν. Και δεν έχουν το δικαίωμα αυτό! Σας καλώ να το βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί αυτό!
Διαχωρίζω ευθέως τους αγώνες των εργαζομένων από τους εμπρησμούς και τους βανδαλισμούς. Διαχωρίζω τις ειρηνικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, διεκδίκησης της νέας γενιάς από την καταστροφική μανία εξτρεμιστών. Διαχωρίζω τη διαμαρτυρία από τη βεβήλωση· τη διεκδίκηση από την κλοπή και τη λεηλασία. Κανένας, ωστόσο, δεν μπορεί να αγνοεί τις δικές του υποχρεώσεις απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι έχουμε ευθύνες, όλοι έχουμε υποχρεώσεις. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις, όλοι οι κοινωνικοί φορείς υποχρεούνται να παίρνουν ξεκάθαρη θέση, να συμπράττουν ενεργά στην πλήρη απομόνωση -πολιτική και κοινωνική- των στοιχείων της αναταραχής, να μη διστάζουν στην αναγκαία, την αυστηρή, τη σαφή καταδίκη της τυφλής βίας.
Αυτές τις ώρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανεύθυνος δεν μπορεί να είναι κανένας. Η πορεία της οικονομίας εξαρτάται από τη συμπεριφορά όλων, εξαρτάται από την κοινωνική ειρήνη, εξαρτάται και από την εικόνα της χώρας προς τα έξω.
Όλοι υποχρεούμαστε να παίρνουμε θέση ευθύνης. Κανένας δεν μπορεί να γίνεται, να μετατρέπεται σε αναμεταδότη καταστροφολογικών συνθημάτων.
Ούτε ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Και όμως!
Έφθασε στο σημείο, με συνέντευξή του σε ιταλικό περιοδικό, να διαδίδει ότι το σύνθημα που ακούγεται στην Αθήνα είναι «εκατομμύρια δολάρια στους τραπεζίτες, σφαίρες για τους μαθητές»(!).
Το καταθέτω για τα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό, ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελίδες 365-381)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Έφθασε στο σημείο να ισχυρίζεται στο BBC ότι «αυτά που είδαμε είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου»! Έφθασε στο σημείο να περιφέρει, σε ξένα Μέσα, αιτήματα για παραίτηση της Κυβέρνησης και για εκλογές.
Τα καταθέτω και αυτά.
(Στο σημείο αυτό, ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελίδες 383-407)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Και ερωτώ: Συμφωνεί με τα συνθήματα που διαδίδει; Αντιλαμβάνεσθε τη ζημιά που κάνουν στον τόπο τα υπονοούμενά σας; Λέγονται αυτά από υπεύθυνο πολιτικό;
Έτσι υπερασπίζεσθε εσείς τον τόπο σας; Λέγονται αυτά από κάποιον που θέλει να κυβερνήσει τη χώρα;
Δυστυχώς, η σημερινή σας παρουσία επιβεβαιώνει τα χειρότερα. Και ενώ τα λέτε όλα αυτά, έρχεσθε εδώ σήμερα και μας λέτε, τάχα, ότι μ’ αυτόν τον τρόπο στηρίζετε την Πατρίδα! Ε, όχι, κύριε Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ! Τη δυσφημείτε έτσι την πατρίδα. Και το κάνετε για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η συμπεριφορά σας είναι επικίνδυνη. Αυτή είναι η αλήθεια!
Βεβαίως, έρχεσθε εδώ και μας μιλάτε και για σενάρια «μεγάλων συνασπισμών» που εξυφαίνονται από κάποιους, κοιτώντας μάλιστα τη δική μας παράταξη. Οι σεναριογράφοι, κύριε Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, δίπλα σας κάθονται, δεξιά και αριστερά σας! Λύστε τα μεταξύ σας. Εμείς είμαστε δυνατοί και κάνουμε τη δουλειά μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
αυτή την ώρα το υπέρτατο χρέος όλων μας είναι η συστράτευση απέναντι στις συνέπειες της διεθνούς καταιγίδας, είναι η συνειδητοποίηση της κρισιμότητας της συγκυρίας. Η κρίση είναι σοβαρή, και η πρόκληση για όλους: για την Κυβέρνηση πρώτ’ απ’ όλα, αλλά και για το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, για τον επιχειρηματικό κόσμο, για τους εργαζόμενους, για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, για τους συνδικαλιστικούς φορείς, για ολόκληρη την κοινωνία. Το διακύβευμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η Κυβέρνηση· είναι η εθνική οικονομία και η κοινωνία στο σύνολό της.
Ήδη από τον Απρίλιο, μιλώντας για την οικονομία, υπογράμμιζα ότι το κρίσιμο στοιχείο είναι οι συνθήκες που θα βρούμε στο δρόμο μας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήδη συγκλονίζονταν από την κατάρρευση της δευτερογενούς αγοράς των στεγαστικών δανείων. Η παγκόσμια κοινότητα ταλανιζόταν από την έκρηξη στις τιμές της ενέργειας, των πρώτων υλών, των βασικών αγροτικών προϊόντων. Οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί προεξοφλούσαν νέα άνοδο στην τιμή του πετρελαίου, πάνω από 150 δολάρια. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέβασε τα επιτόκια, για να συγκρατήσει τις πληθωριστικές πιέσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκαζόταν να αναθεωρήσει προς το δυσμενέστερο τις εκτιμήσεις της τόσο για την ανάπτυξη, όσο και για τον πληθωρισμό. Οι βασικές παραδοχές στους κρατικούς προϋπολογισμούς ανατρέπονταν.
Τα φαινόμενα αυτά ήταν εμφανή και στη χώρα μας -και ήταν κατ’ εξοχήν εισαγόμενα! Επηρεάζονταν όμως και από διάφορες εσωτερικές παθογένειες: από τις χρόνιες αγκυλώσεις σε οικονομικούς τομείς και επαγγελματικούς κλάδους, από το έλλειμμα υγιούς ανταγωνισμού, από τις αδυναμίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα και του κρατικού μηχανισμού. Επισημάναμε υπεύθυνα το διεθνές πρόβλημα. Αναγνωρίσαμε ευθέως τις εσωτερικές αντιξοότητες. Αναπτύξαμε σειρά στοχευμένων παρεμβάσεων. Είπαμε όλη την αλήθεια με παρρησία, με υπευθυνότητα.
Απέναντι σ’ όλα αυτά, η Αντιπολίτευση αρνούνταν τη διεθνή πραγματικότητα. Προσποιούνταν πως δεν έβλεπε καμιά εισαγόμενη αιτία. Καμωνόταν πως δεν ήξερε ούτε για την έκρηξη στην τιμή του πετρελαίου ούτε για την άνοδο των επιτοκίων, ούτε για τον διεθνή καλπασμό της ακρίβειας.
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διακήρυσσε ότι «οι αναφορές σε διεθνή οικονομική κρίση αποτελούν άλλοθι της Κυβέρνησης»! Τόσα καταλαβαίνετε από τις διεθνείς εξελίξεις!... Ισχυριζόταν, επίσης, μέχρι και πρόσφατα, ότι «η κρίση είναι ελληνικής προέλευσης»!
Δεν μπορούσατε να δείτε ούτε τι γίνεται στον κόσμο ούτε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες του τόπου ή μήπως κάνατε ότι δεν τα βλέπετε, στην προσπάθειά σας να πλήξετε την Κυβέρνηση και να ωφεληθείτε μικροπολιτικά; Αγνοούσατε τα πράγματα και δημαγωγούσατε ανεύθυνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δεν κρύβεται η πραγματικότητα αυτή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τον περασμένο Σεπτέμβριο η κρίση άλλαξε τροπή και πήρε νέα ένταση. Η αρχή έγινε με την κατάρρευση παγκόσμιων χρηματοοικονομικών κολοσσών και με την αμφισβήτηση της βιωσιμότητας πολλών άλλων. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο βυθίστηκαν οι χρηματιστηριακές αξίες, πάγωσαν οι τραπεζικές αγορές, περιορίστηκε δραματικά η ρευστότητα. Η κρίση πέρασε γρήγορα στην πραγματική οικονομία: στην κατανάλωση, στην παραγωγή, στο εμπόριο, στη ναυτιλία, στον τουρισμό. Μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες μπήκαν, μέσα σε λίγες εβδομάδες, στον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Διεθνούς εμβέλειας επιχειρήσεις άρχισαν να μειώνουν τη δραστηριότητά τους, ενώ οι μικρότερες δέχονταν ασφυκτική πίεση. Έτσι, η κρίση πέρασε σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι πάνω από 2,5 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονται πια αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας. Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ εκτιμούν ότι, μέσα στον επόμενο χρόνο, θα χάσουν τη δουλειά τους περίπου 20 εκατομμύρια εργαζόμενοι σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Η ανησυχία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι έντονη και καθολική. Ασφαλείς προβλέψεις δεν γίνονται πουθενά. Άλλωστε, κανένας δεν ξεχνά την πλήρη ανατροπή στις αρχικές εκτιμήσεις των διεθνών οικονομικών οργανισμών. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται τώρα στη δίνη μιας παγκόσμιας καταιγίδας, που δεν έχει ούτε ιστορικό προηγούμενο ούτε προβλέψιμη έκβαση.
Το βεβαρημένο διεθνές περιβάλλον επηρεάζει, αναπόφευκτα, και τη χώρα μας· αφορά την κοινωνία, την οικονομία, τον Προϋπολογισμό που συζητούμε. Και θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής, να ξεκαθαρίσουμε με ευθύτητα τα πράγματα, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς διαστρεβλώσεις, χωρίς ανεύθυνους, κινδυνολογικούς ισχυρισμούς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, περνούμε ώρες ευθύνης, ώρες παγκόσμιας οικονομικής καταιγίδας. Τίποτα δεν είναι το ίδιο με χθες. Τίποτα δεν είναι εύκολο για καμία χώρα. Τίποτα δεν μπορεί να προεξοφλείται από κανέναν.
Το μόνο βέβαιο στην παγκόσμια οικονομία είναι η παρατεταμένη αβεβαιότητα. Αυτή είναι η διεθνής πραγματικότητα, και κανείς δεν μπορεί να εθελοτυφλεί στην αίθουσα αυτή. Σ' αυτό το περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε. Είμαστε -όπως είναι ολόκληρη η Ευρώπη- σε μια δύσκολη καμπή, σε μια καμπή που απαιτεί υπευθυνότητα και ωριμότητα από όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, για να μπορέσει να αντέξει ο τόπος πιο εύκολα τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης, να κρατηθεί στην πορεία του και να διασφαλίσει, στο τέλος της κρίσης, ένα καλύτερο αύριο.
Και όμως, σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία ορισμένοι, και πρωτίστως η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αδιαφορούν για τις πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα!
Προβάλλουν πολιτικά αιτήματα, συνθήματα, ισχυρισμούς που βλάπτουν τα συμφέροντα του τόπου. Νομίζουν ότι έτσι βρήκαν την ευκαιρία να πλήξουν την Κυβέρνηση. Θυσιάζουν σε παιχνίδια ιδιοτέλειας το συλλογικό, το κοινωνικό, το εθνικό συμφέρον. Επιμένουν να κινούνται με όρους του χθες. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ξύλινο καταγγελτικό λόγο, με χονδροειδείς ανακρίβειες, με ψέματα και υποσχέσεις κενές περιεχομένου, δεν λύνονται τα προβλήματα. Το μόνο που κάνουν είναι να δείχνουν τεράστια και επικίνδυνη ανευθυνότητα. Αυτή είναι η αλήθεια!
Την ίδια στιγμή, ακραίες ομάδες εκμεταλλευόμενες τη θλίψη για τον τραγικό χαμό ενός παιδιού εξαπολύουν βίαιη, καταστροφική επίθεση στην οικονομία, την κοινωνική ειρήνη, την ίδια τη Δημοκρατία. Εδώ θα μιλάμε με καθαρές κουβέντες, όχι με μισόλογα. Επιτίθενται στην κοινωνία και την ίδια τη Δημοκρατία -αυτή είναι η πραγματικότητα!
Περιφρονούν τον κίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή, τους κόπους των συνανθρώπων μας, το κόστος για τους φορολογούμενους, την απόγνωση των εργαζομένων που χάνουν τη δουλειά τους, το πλήγμα στον τουρισμό. Ποδοπατώντας κάθε έννοια πανεπιστημιακού ασύλου μετέτρεψαν Ανώτατα Ιδρύματα σε ορμητήρια εμπρηστών. Πλήττουν την οικονομία στις πιο δύσκολες ώρες. Αδικούν κατάφωρα τη χώρα με εικόνες που δεν της ταιριάζουν. Και δεν έχουν το δικαίωμα αυτό! Σας καλώ να το βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί αυτό!
Διαχωρίζω ευθέως τους αγώνες των εργαζομένων από τους εμπρησμούς και τους βανδαλισμούς. Διαχωρίζω τις ειρηνικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, διεκδίκησης της νέας γενιάς από την καταστροφική μανία εξτρεμιστών. Διαχωρίζω τη διαμαρτυρία από τη βεβήλωση· τη διεκδίκηση από την κλοπή και τη λεηλασία. Κανένας, ωστόσο, δεν μπορεί να αγνοεί τις δικές του υποχρεώσεις απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι έχουμε ευθύνες, όλοι έχουμε υποχρεώσεις. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις, όλοι οι κοινωνικοί φορείς υποχρεούνται να παίρνουν ξεκάθαρη θέση, να συμπράττουν ενεργά στην πλήρη απομόνωση -πολιτική και κοινωνική- των στοιχείων της αναταραχής, να μη διστάζουν στην αναγκαία, την αυστηρή, τη σαφή καταδίκη της τυφλής βίας.
Αυτές τις ώρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανεύθυνος δεν μπορεί να είναι κανένας. Η πορεία της οικονομίας εξαρτάται από τη συμπεριφορά όλων, εξαρτάται από την κοινωνική ειρήνη, εξαρτάται και από την εικόνα της χώρας προς τα έξω.
Όλοι υποχρεούμαστε να παίρνουμε θέση ευθύνης. Κανένας δεν μπορεί να γίνεται, να μετατρέπεται σε αναμεταδότη καταστροφολογικών συνθημάτων.
Ούτε ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Και όμως!
Έφθασε στο σημείο, με συνέντευξή του σε ιταλικό περιοδικό, να διαδίδει ότι το σύνθημα που ακούγεται στην Αθήνα είναι «εκατομμύρια δολάρια στους τραπεζίτες, σφαίρες για τους μαθητές»(!).
Το καταθέτω για τα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό, ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελίδες 365-381)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Έφθασε στο σημείο να ισχυρίζεται στο BBC ότι «αυτά που είδαμε είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου»! Έφθασε στο σημείο να περιφέρει, σε ξένα Μέσα, αιτήματα για παραίτηση της Κυβέρνησης και για εκλογές.
Τα καταθέτω και αυτά.
(Στο σημείο αυτό, ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελίδες 383-407)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Και ερωτώ: Συμφωνεί με τα συνθήματα που διαδίδει; Αντιλαμβάνεσθε τη ζημιά που κάνουν στον τόπο τα υπονοούμενά σας; Λέγονται αυτά από υπεύθυνο πολιτικό;
Έτσι υπερασπίζεσθε εσείς τον τόπο σας; Λέγονται αυτά από κάποιον που θέλει να κυβερνήσει τη χώρα;
Δυστυχώς, η σημερινή σας παρουσία επιβεβαιώνει τα χειρότερα. Και ενώ τα λέτε όλα αυτά, έρχεσθε εδώ σήμερα και μας λέτε, τάχα, ότι μ’ αυτόν τον τρόπο στηρίζετε την Πατρίδα! Ε, όχι, κύριε Αρχηγέ του ΠΑΣΟΚ! Τη δυσφημείτε έτσι την πατρίδα. Και το κάνετε για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η συμπεριφορά σας είναι επικίνδυνη. Αυτή είναι η αλήθεια!
Βεβαίως, έρχεσθε εδώ και μας μιλάτε και για σενάρια «μεγάλων συνασπισμών» που εξυφαίνονται από κάποιους, κοιτώντας μάλιστα τη δική μας παράταξη. Οι σεναριογράφοι, κύριε Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, δίπλα σας κάθονται, δεξιά και αριστερά σας! Λύστε τα μεταξύ σας. Εμείς είμαστε δυνατοί και κάνουμε τη δουλειά μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
αυτή την ώρα το υπέρτατο χρέος όλων μας είναι η συστράτευση απέναντι στις συνέπειες της διεθνούς καταιγίδας, είναι η συνειδητοποίηση της κρισιμότητας της συγκυρίας. Η κρίση είναι σοβαρή, και η πρόκληση για όλους: για την Κυβέρνηση πρώτ’ απ’ όλα, αλλά και για το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, για τον επιχειρηματικό κόσμο, για τους εργαζόμενους, για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, για τους συνδικαλιστικούς φορείς, για ολόκληρη την κοινωνία. Το διακύβευμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η Κυβέρνηση· είναι η εθνική οικονομία και η κοινωνία στο σύνολό της.
Ήδη από τον Απρίλιο, μιλώντας για την οικονομία, υπογράμμιζα ότι το κρίσιμο στοιχείο είναι οι συνθήκες που θα βρούμε στο δρόμο μας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήδη συγκλονίζονταν από την κατάρρευση της δευτερογενούς αγοράς των στεγαστικών δανείων. Η παγκόσμια κοινότητα ταλανιζόταν από την έκρηξη στις τιμές της ενέργειας, των πρώτων υλών, των βασικών αγροτικών προϊόντων. Οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί προεξοφλούσαν νέα άνοδο στην τιμή του πετρελαίου, πάνω από 150 δολάρια. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέβασε τα επιτόκια, για να συγκρατήσει τις πληθωριστικές πιέσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκαζόταν να αναθεωρήσει προς το δυσμενέστερο τις εκτιμήσεις της τόσο για την ανάπτυξη, όσο και για τον πληθωρισμό. Οι βασικές παραδοχές στους κρατικούς προϋπολογισμούς ανατρέπονταν.
Τα φαινόμενα αυτά ήταν εμφανή και στη χώρα μας -και ήταν κατ’ εξοχήν εισαγόμενα! Επηρεάζονταν όμως και από διάφορες εσωτερικές παθογένειες: από τις χρόνιες αγκυλώσεις σε οικονομικούς τομείς και επαγγελματικούς κλάδους, από το έλλειμμα υγιούς ανταγωνισμού, από τις αδυναμίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα και του κρατικού μηχανισμού. Επισημάναμε υπεύθυνα το διεθνές πρόβλημα. Αναγνωρίσαμε ευθέως τις εσωτερικές αντιξοότητες. Αναπτύξαμε σειρά στοχευμένων παρεμβάσεων. Είπαμε όλη την αλήθεια με παρρησία, με υπευθυνότητα.
Απέναντι σ’ όλα αυτά, η Αντιπολίτευση αρνούνταν τη διεθνή πραγματικότητα. Προσποιούνταν πως δεν έβλεπε καμιά εισαγόμενη αιτία. Καμωνόταν πως δεν ήξερε ούτε για την έκρηξη στην τιμή του πετρελαίου ούτε για την άνοδο των επιτοκίων, ούτε για τον διεθνή καλπασμό της ακρίβειας.
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διακήρυσσε ότι «οι αναφορές σε διεθνή οικονομική κρίση αποτελούν άλλοθι της Κυβέρνησης»! Τόσα καταλαβαίνετε από τις διεθνείς εξελίξεις!... Ισχυριζόταν, επίσης, μέχρι και πρόσφατα, ότι «η κρίση είναι ελληνικής προέλευσης»!
Δεν μπορούσατε να δείτε ούτε τι γίνεται στον κόσμο ούτε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες του τόπου ή μήπως κάνατε ότι δεν τα βλέπετε, στην προσπάθειά σας να πλήξετε την Κυβέρνηση και να ωφεληθείτε μικροπολιτικά; Αγνοούσατε τα πράγματα και δημαγωγούσατε ανεύθυνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δεν κρύβεται η πραγματικότητα αυτή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τον περασμένο Σεπτέμβριο η κρίση άλλαξε τροπή και πήρε νέα ένταση. Η αρχή έγινε με την κατάρρευση παγκόσμιων χρηματοοικονομικών κολοσσών και με την αμφισβήτηση της βιωσιμότητας πολλών άλλων. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο βυθίστηκαν οι χρηματιστηριακές αξίες, πάγωσαν οι τραπεζικές αγορές, περιορίστηκε δραματικά η ρευστότητα. Η κρίση πέρασε γρήγορα στην πραγματική οικονομία: στην κατανάλωση, στην παραγωγή, στο εμπόριο, στη ναυτιλία, στον τουρισμό. Μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες μπήκαν, μέσα σε λίγες εβδομάδες, στον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Διεθνούς εμβέλειας επιχειρήσεις άρχισαν να μειώνουν τη δραστηριότητά τους, ενώ οι μικρότερες δέχονταν ασφυκτική πίεση. Έτσι, η κρίση πέρασε σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι πάνω από 2,5 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονται πια αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας. Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ εκτιμούν ότι, μέσα στον επόμενο χρόνο, θα χάσουν τη δουλειά τους περίπου 20 εκατομμύρια εργαζόμενοι σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Η ανησυχία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι έντονη και καθολική. Ασφαλείς προβλέψεις δεν γίνονται πουθενά. Άλλωστε, κανένας δεν ξεχνά την πλήρη ανατροπή στις αρχικές εκτιμήσεις των διεθνών οικονομικών οργανισμών. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται τώρα στη δίνη μιας παγκόσμιας καταιγίδας, που δεν έχει ούτε ιστορικό προηγούμενο ούτε προβλέψιμη έκβαση.
Το βεβαρημένο διεθνές περιβάλλον επηρεάζει, αναπόφευκτα, και τη χώρα μας· αφορά την κοινωνία, την οικονομία, τον Προϋπολογισμό που συζητούμε. Και θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής, να ξεκαθαρίσουμε με ευθύτητα τα πράγματα, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς διαστρεβλώσεις, χωρίς ανεύθυνους, κινδυνολογικούς ισχυρισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου