Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΔΗΜΩΝ

4 Ιουνίου 2008 

Με το προεδρείο του Αποδήμου Ελληνισμού συναντήθηκε ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και σε σύντομο χαιρετισμό του τόνισε ότι το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού είναι σταθερά βασικός άξονας της κοινής και εθνικής προσπάθειας για τον οικουμενικό ελληνισμό.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

     Ο Απόδημος Ελληνισμός είναι, αναμφισβήτητα, αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού, το οποίο πάντοτε διακρινόταν – και εξακολουθεί να διακρίνεται από σταθερή διάθεση ανιδιοτελούς προσφοράς προς την Πατρίδα, ανοίγοντας δρόμους  για τα εθνικά δίκαια και εκπροσωπώντας τη Χώρα μας, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στις 5 ηπείρους. Ωστόσο, δεν είναι νοητό ένα τόσο πολύτιμο κομμάτι του Ελληνισμού, ο Ελληνισμός της Διασποράς, να μην συμμετέχει στη χάραξη της μελλοντικής πορείας της Χώρας, έχοντας τον απαιτούμενο θεσμικό και πολιτικό λόγο για τα τεκταινόμενα σε αυτήν. Αυτό επιβάλλει και η περαιτέρω ενίσχυση της ουσίας και της ποιότητας της Δημοκρατίας μας.

1.         Η άσκηση του δικαιώματος ψήφου των εκτός Επικρατείας Ελλήνων έχει μοναδικό ιστορικό προηγούμενο τις εκλογές του 1862 για την ανάδειξη των μελών της Β΄ Εθνικής Συνέλευσης.

Στο φύλο υπ' αριθμ. 9 της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως της 25ης Νοεμβρίου 1862 δημοσιεύονται δύο πολύ ενδιαφέροντα κείμενα: Το πρώτο είναι προκήρυξη, που απηύθυνε προς τον Ελληνικό Λαό στις 23 Οκτωβρίου 1862 (δεκατρείς δηλαδή ημέρες μετά την ανατροπή του Όθωνα) η προσωρινή κυβέρνηση που είχε αναλάβει την εξουσία. Η προκήρυξη αυτή είχε ως αντικείμενο τα περί εκλογής των πληρεξουσίων του συντακτικού σώματος, που επρόκειτο να συγκροτηθεί και, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «…………. …..καλούνται εις την συνέλευσιν πληρεξούσιοι ου μόνον των εν τη ημεδαπή πολιτών Ελλήνων, αλλά και εκείνων οίτινες μακράν αυτής κοπιώσιν εργαζόμενοι υπέρ του μεγαλείου του ελληνικού ονόματος και απαύστως μεριμνώσι υπέρ της ευδαιμονίας της πατρίδος……………………..».

Το άλλο κείμενο είναι το «Ψήφισμα περί εκλογής των Πληρεξουσίων του Έθνους», το οποίο εξέδωσε η ίδια προσωρινή κυβέρνηση με ημερομηνία 30 Οκτωβρίου 1862. Το άρθρο 4 του Ψηφίσματος αυτού όριζε, ότι «οι οπουδήποτε εκτός της Ελλάδος ευρισκόμενοι υπήκοοι Έλληνες, εάν αποτελώσιν αριθμόν εκατόν μέχρι χιλίων ψυχών, εκλέγουσιν ένα πληρεξούσιον, αν δε χιλίους μέχρι δέκα χιλιάδων εκλέγουσι δύο, και αν υπερβαίνωσι τας δέκα χιλιάδας εκλέγουσι τρεις…………………………».

Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1862 έλαβαν, πράγματι, μέρος και Έλληνες πολίτες που βρίσκονταν έξω από την Ελληνική Επικράτεια.

Έκτοτε δεν υπήρξε συνέχεια, παρά το γεγονός ότι, στο πλαίσιο Αναθεωρητικών Βουλών, είχαν διατυπωθεί σχετικές προτάσεις, οι οποίες συχνά επαναφέροντο και κατά τη διάρκεια συζητήσεων στη Βουλή επί σχεδίων νόμων που αφορούσαν είτε την πρωτογενή είτε την κατά τροποποίηση ρύθμιση θεμάτων της εκλογικής νομοθεσίας. Επισημαίνεται ότι, κατά καιρούς, ικανός αριθμός Βουλευτών και νομικών υπεστήριξε τη γνώμη ότι η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, στον τόπο κατοικίας τους, των Ελλήνων υπηκόων του Εξωτερικού μπορεί ν' αντιμετωπισθεί με κοινό τυπικό νόμο, χωρίς να χρειάζεται συνταγματική ρύθμιση.

H συμμετοχή ορισμένων εκτός Επικρατείας Ελλήνων στη ψηφοφορία για την εκλογή των Ελλήνων αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ν. 1427/1984), είναι προφανές ότι δεν συνιστά συμμετοχή στην ανάδειξη των αιρετών οργάνων διακυβέρνησης της Χώρας και, σε κάθε περίπτωση, αποτελούσε αναγκαία συμμόρφωση προς το παράγωγο Κοινοτικό Δίκαιο.

2.         Το Σύνταγμά μας, μετά την τελευταία Αναθεώρηση του 2001, έλυσε το πρόβλημα. Καταρχήν περιέλαβε ειδική πρόβλεψη για τη σύσφιξη των δεσμών των Αποδήμων με την Πατρίδα. Στο πλαίσιο αυτό το άρθρο 108 του Συντάγματος θεσπίζει «κοινωνικό δικαίωμα» των απόδημων Ελλήνων, το οποίο διατυπώνεται ως καθήκον του Κράτους να μεριμνά υπέρ αυτών. Πιο συγκεκριμένα ορίζει ότι «Το Κράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και για τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα. Επίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Ελλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την οργάνωση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, που έχει ως αποστολή του την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού Ελληνισμού». 

Η ενδυνάμωση της φωνής και της παρέμβασης των Αποδήμων και, τελικά, η ουσιαστική προώθηση του οράματος του Οικουμενικού Ελληνισμού λαμβάνει, αναμφισβήτητα, σε μεγάλο βαθμό, σάρκα και οστά με τη συμμετοχή τους στις γενικές βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται στην Ελλάδα. Για τον λόγο αυτόν και η συντριπτική πλειοψηφία των Βουλευτών τάχθηκε, κατά την Αναθεώρηση του 2001, υπέρ της σχετικής ρητής πρόβλεψης. Έτσι, σύμφωνα με το β΄ εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 51 του Συντάγματος «Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την Επικράτεια».

3.         Η ρύθμιση αυτή δεν είχε ως τώρα τεθεί σε ισχύ, διότι δεν είχε ψηφισθεί ο απαιτούμενος εκτελεστικός του Συντάγματος νόμος. Η Κυβέρνηση Καραμανλή, πιστή στις δεσμεύσεις της και απέναντι στον Ελληνισμό της Διασποράς, ανέλαβε γρήγορα τη σχετική πρωτοβουλία για την παροχή δικαιώματος ψήφου στους Έλληνες εκλογείς, πραγματοποιώντας μία ακόμη τομή προς περαιτέρω ενίσχυση της ανόθευτης έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας. Ο Πρωθυπουργός, από το βήμα της ΣΤ΄ Τακτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, τόνισε ότι θα κατατεθεί στη Βουλή το σχέδιο του ανωτέρω εκτελεστικού του Συντάγματος νόμου. Προηγήθηκε, όπως είναι γνωστό, η επιψήφιση του ν. 3480/2006, ο οποίος αποτελεί ορόσημο στις σχέσεις της Πολιτείας με τον Ελληνισμό της Διασποράς, και αναφέρεται στην οργάνωση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού.

4.         Το Υπουργείο Εσωτερικών, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών, προχώρησε άμεσα στην προετοιμασία του προσχεδίου, συνεκτιμώντας παράλληλα τις δυνατότητες και τον χρόνο που χρειάζεται η Δημόσια Διοίκηση για να εφαρμόσει το νέο θεσμικό πλαίσιο χωρίς σοβαρά προβλήματα. Για τον λόγο αυτόν, καθώς και προκειμένου να μην υπάρχει κανένας αιφνιδιασμός των πολιτικών δυνάμεων, καταστήσαμε εξαρχής σαφές ότι ο νέος νόμος θα εφαρμοσθεί από τις μεθεπόμενες εκλογές.

5.         Επειδή ακριβώς η ρύθμιση του δικαιώματος ψήφου των Ελλήνων Εκλογέων αποτελεί ζήτημα που υπερβαίνει τυχόν μικροπολιτικές σκοπιμότητες και ιστορικό εθνικό χρέος – άλλωστε το ίδιο το Σύνταγμα προβλέπει την ψήφιση του σχετικού νόμου με την πλειοψηφία των 2/3 των Βουλευτών – επιδιώξαμε εξαρχής τον διάλογο και τη συνεννόηση με όλα τα Πολιτικά Κόμματα. Έτσι, στις 14.3.2007 τους αποστείλαμε το προσχέδιο νόμου για την υποβολή παρατηρήσεων, θέτοντάς το, με τον τρόπο αυτόν, σε δημόσια διαβούλευση. Στη συνέχεια το θέσαμε σε συζήτηση στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή της Βουλής (13.11.2007), σε μία προσπάθεια να γίνει, όσο το δυνατόν, ευρύτερος και γόνιμος διάλογος σε όλα τα αρμόδια όργανα. Το προσχέδιο αυτό είχε αποσταλεί στους αντιπροσωπευτικότερους εκπροσώπους των ίδιων των Αποδήμων, ιδίως στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού, των οποίων οι σκέψεις και παρατηρήσεις είναι οπωσδήποτε πολύτιμες, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα μακρόπνοο και εφαρμόσιμο θεσμικό πλαίσιο για την ψήφο των απόδημων εκλογέων. Ακολούθησε νέα συνεννόηση με το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και  συμφωνία για τις βασικές αρχές του προσχεδίου και, στις 15.7.2008, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη με τα Πολιτικά Κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή, με γνώμονα την εξεύρεση κοινού τόπου. Η συνισταμένη των απόψεων που υποστηρίχθηκαν – από όσα Κόμματα κατέθεσαν τις απόψεις τους – ενσωματώθηκε στο παρόν σχέδιο νόμου «Άσκηση του εκλογικού δικαιώματος κατά τις γενικές βουλευτικές εκλογές από τους Έλληνες εκλογείς που κατοικούν στο εξωτερικό».

25/02/2009, Ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, ανακοινώνει δώδεκα μέτρα περιστολής των δημοσίων δαπανών για την αντιμετώπιση της διεθνούς κρίσης

 Περιστολή των δημοσίων δαπανών χωρίς ολιγωρία και παρεκκλίσεις ζήτησε ο Κώστας Καραμανλής από τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, δίνοντας σαφείς οδηγίες για το πώς και από πού θα μειωθούν τα έξοδα. Εξαίρεση θα γίνει μόνο για τους τομείς της υγείας και της παιδείας. 
Ο Πρωθυπουργός επισήμανε ότι οι επιπτώσεις της αναταραχής επηρεάζουν εντονότερα πλέον την Ελλάδα και χαρακτήρισε «εθνικό στόχο» την αντιμετώπιση της κρίσης, μακριά – όπως είπε- από εκλογικές, κομματικές ή προσωπικές επιδιώξεις:

10 Νοεμβρίου 2008 Νέο μήνυμα Καραμανλή προς τις τράπεζες για το σχέδιο των 28 δισ. ευρώ-Αυστηρή σύσταση για τα επιτόκια

Ο πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Φ.ΜέισταντΑυστηρή σύσταση για τα επιτόκια

Νέο μήνυμα Καραμανλή προς τις τράπεζες για το σχέδιο των 28 δισ. ευρώ

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μετακυλήσει τις επιπτώσεις των αποφάσεών του στους δανειολήπτες και η Πολιτεία έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει το στόχο αυτό. Με αυτή τη φράση ο πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής απηύθυνε νέο μήνυμα προς τις τράπεζες για την συμμετοχή τους στο σχέδιο των 28 δισ. ευρώ.

Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής απηύθυνε νέο μήνυμα προς τις τράπεζες αναφορικά με την συμμετοχή τους στο σχέδιο των 28 δισ. ευρώ για την στήριξη της ρευστότητας στην αγορά, μιλώντας στην εκδήλωση για τα 50 χρόνια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής.

«Η συμμετοχή στο Σχέδιο είναι εθελοντική. Καταστήσαμε, ωστόσο, σαφές ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μετακυλήσει τις επιπτώσεις των όποιων διαφορετικών αποφάσεών του στους δανειολήπτες. Η Πολιτεία έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει το στόχο αυτό. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη (και έχει τον τρόπο) να μην επιτρέψει συμπεριφορές σε βάρος της κοινωνίας, σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος» είπε ο πρωθυπουργός.

Ο πρωθυπουργός παρουσίασε τις βασικές πτυχές του ελληνικού σχεδίου για τη αντιμετώπιση της κρίσης το οποίο στοχεύει στην μείωση των διατραπεζικών επιτοκίων και, κατ’ επέκταση, των επιτοκίων για τα δάνεια, στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Στοχεύει επίσης στην διασφάλιση της ρευστότητας και την συνέχιση της πιστωτικής επέκτασης, με έμφαση στη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τη χορήγηση στεγαστικών δανείων.

«Το ελληνικό σχέδιο δεν επιβαρύνει τους φορολογούμενους και δεν αφαιρεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε ένα ευρώ. Αντιθέτως μάλιστα, η πλήρης εφαρμογή του μπορεί να αποφέρει δημόσια έσοδα έως και 500 εκ. ευρώ, τα οποία δεσμευόμαστε να αξιοποιηθούν για την ενίσχυση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής και των Δημόσιων Επενδύσεων» είπε ο πρωθυπουργός.

Ο κ. Καραμανλής τόνισε ότι κεντρική επιδίωξη της κυβέρνησης είναι η στήριξη της πραγματικής οικονομίας, της επιχειρηματικότητας, της απασχόλησης, των ασθενέστερων και μεσαίων οικονομικών στρωμάτων. «Επικεντρώνουμε τις πολιτικές μας, αφενός στην ενίσχυση των συμπολιτών μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και αφετέρου στις παρεμβάσεις που απαιτούνται, έτσι ώστε να βελτιώνεται το επενδυτικό περιβάλλον, να δυναμώνει η παραγωγική βάση, να ενισχύεται η ανάπτυξη» ανέφερε ο πρωθυπουργός.

Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε στην διεθνή οικονομική κρίση λέγοντας ότι οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτες αποφάσεις και ισχυρά αντανακλαστικά και σημείωσε ότι η κυβέρνηση απέδειξε, έμπρακτα την ανταπόκρισή της στα νέα ζητούμενα. Τόνισε ακόμη, ότι αποδείχθηκε πρώτ’ απ’ όλα, πως η ελληνική οικονομία έχει πολύ ισχυρότερες αντοχές σε σχέση με πολλές άλλες. Παρά τη δίνη της διεθνούς κρίσης, τόσο το ΔΝΤ, όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή -είπε ο πρωθυπουργός- προβλέπουν ότι, το 2009, η χώρα μας θα έχει ρυθμούς ανάπτυξης στο 2 και 2,5% του ΑΕΠ, αντίστοιχα. 

«Η προοπτική της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με την Ευρωζώνη. Και αυτό είναι μείζονος σημασίας. Αμεσος στόχος μας, τώρα, είναι να περιοριστούν, στο μέγιστο δυνατό, οι δυσμενείς επιπτώσεις της διεθνούς πίεσης. Είμαστε, γι’ αυτό, σε διαρκή επαγρύπνηση» πρόσθεσε.

«Οι πρώτες παρεμβάσεις στοχεύουν, εκ των πραγμάτων, στην αντιμετώπιση των κραδασμών, που αφορούν στα χρηματοπιστωτικά συστήματα και επηρεάζουν την ασφάλεια των καταθέσεων, τα επιτόκια των χορηγήσεων, τη ρευστότητα και την επέκταση της πίστωσης. Σίγουρα, ωστόσο, την ώρα που η ανάπτυξη στην Ευρώπη καθηλώνεται στα όρια του μηδενός, χρειάζονται περισσότερα. Χρειάζονται καλά στοχευμένες δράσεις, στους τομείς που πιέζονται περισσότερο και τις ομάδες που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα» πρόσθεσε ο κ. Καραμανλής.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ

7 Νοεμβρίου 2008 Αυστηρό μήνυμα Κ. Καραμανλή στις τράπεζες

«Σε συνθήκες κρίσης όλοι έχουμε τις ευθύνες μας και όλοι πρέπει να αναδείξουν και την κοινωνική τους ευθύνη» δήλωσε ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες

«Δεν επιτρέπονται συμπεριφορές που στρέφονται κατά της κοινωνίας και γενικότερα του οικονομικού συμφέροντος της χώρας. 
Η κυβέρνηση αυτό μπορεί να το εξασφαλίσει» πρόσθεσε.
 «Σε συνθήκες κρίσης όλοι έχουμε τις ευθύνες μας και όλοι πρέπει να αναδείξουν και την κοινωνική τους ευθύνη», δήλωσε ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες.
 «Η ένταξη στο σχέδιο (σ.σ. για την ενίσχυση της ρευστότητας) είναι εθελοντική αλλά κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μετακυλήσει στους δανειολήπτες τις επιπτώσεις των δικών του αποφάσεων.
 Δεν επιτρέπονται συμπεριφορές που στρέφονται κατά της κοινωνίας και γενικότερα του οικονομικού συμφέροντος της χώρας.
 Και θέλω να υπογραμμίσω ότι η κυβέρνηση αυτό μπορεί να το εξασφαλίσει».
 Εξέφρασε παράλληλα την πεποίθηση ότι οι τραπεζικοί παράγοντες θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. 
Ο Πρωθυπουργός χαρακτήρισε πάρα πολύ σημαντικό το σχέδιο για την ενίσχυση της ρευστότητας και διευκρίνισε ότι αφορά τους οικονομικά ασθενέστερους και όχι τις τράπεζες. 
«Η ρευστότητα αφορά τους πολίτες και όχι τις τράπεζες, οι τράπεζες είναι το όχημα να μεταφερθεί η ρευστότητα. Αυτούς στηρίζουμε κι όχι τους τράπεζες. Το σχέδιο δεν πηγαίνει στους τραπεζίτες όπως κάποιοι ισχυρίζονται. Απόδειξη αυτού είναι ότι δεν σπεύδουν να το εκμεταλλευθούν οι τράπεζες. Αν δεν διοχετευθούν τα κεφάλαια που προβλέπουμε με το σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας αυτό θα είναι σε βάρος του τόπου, δεν μπορεί να μετακυλιστεί το κόστος στους πολίτες».
 Πάντως, ο κ. Καραμανλής τόνισε πως η κυβέρνηση επεξεργάζεται και άλλα μέτρα προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες, ειδικά για τους ασθενέστερους. 
«Θα εξαντλήσουμε όλα τα περιθωρια ώστε οι επιπτώσεις της κρίσης να είναι οι ελάχιστες δυνατές για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία» σημείωσε.

Ν. 3723 ΦΕΚ 250-9 ΔΕΚ 2008 Κώστας Καραμανλής: Λέγεται από διαφόρους ότι δίνουμε 28 δις στις Τράπεζες. Ε, δεν δίνουμε! Όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, ψεύδεται και παραπλανά!

Κώστας Καραμανλής (Βουλή):«... Λέγεται από διαφόρους ότι δίνουμε 28 δις στις Τράπεζες. Ε, δεν δίνουμε! Όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, ψεύδεται και παραπλανά!

Η αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ξεκάθαρη. Και η αλήθεια αυτή δεν μπορεί να διαστρεβλώνεται από οποιεσδήποτε σκοπιμότητες. Το είπαμε και το επαναλαμβάνω:

Δεν χαρίζεται τίποτε σε καμιά Τράπεζα.

Δεν διατίθεται από τον Προϋπολογισμό ούτε ένα ευρώ. Δεν ζημιώνεται, αλλά κερδίζει το Δημόσιο. Δεν πληρώνουν, αλλά κερδίζουν οι φορολογούμενοι.

Κερδίζουν, διότι μειώνονται οι πιέσεις στα επιτόκια των δανείων που χορηγούνται σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Κερδίζουν, διότι διασφαλίζονται τόσο οι καταθέσεις, όσο και η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, κυρίως για την αγορά κατοικιών.

Κερδίζουν, διότι στηρίζεται η οικονομική δραστηριότητα και η δυνατότητα διατήρησης των θέσεων εργασίας.

Κερδίζουν διότι με την εφαρμογή του Σχεδίου οι Τράπεζες θα πληρώνουν κάθε χρόνο ποσό που θα φτάνει τα 500 εκ. ευρώ. Τα χρήματα αυτά, που είναι επιπλέον έσοδα για τον Προϋπολογισμό, θα χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής και των Δημόσιων Επενδύσεων.

Και αυτό θέλω να το τονίσω: Η Κυβέρνηση έρχεται αρωγός στο Τραπεζικό Σύστημα, όπως γίνεται από τις περισσότερες Κυβερνήσεις σ' όλο τον κόσμο. Η στήριξη αυτή, με τον τρόπο που γίνεται, θωρακίζει την πραγματική οικονομία.
Στηρίζει τον πολίτη να μη χάσει το σπίτι του για το δάνειο που πήρε, να μη χάσει τις καταθέσεις που μάζεψε, με τους κόπους μιας ζωής, να μη χάσει την επιχείρησή του, επειδή δεν θα έχει τη δυνατότητα πίστωσης, να μη χάσει τη δουλειά  του …»

Γ. Παπανδρέου (Βουλή, 31.10.2008): «...[Η Κυβέρνηση] διαθέτει 28 δις ευρώ χωρίς διαφάνεια, χωρίς κανόνες, χωρίς κανείς να ξέρει το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος της κάθε τράπεζας, χωρίς καμία εγγύηση ότι αυτοί οι πόροι θα φτάσουν στο φορολογούμενο, στον εργαζόμενο, στο δανειολήπτη, στον παραγωγό, στο μικρομεσαίο επιχειρηματία...λευκή επιταγή στις τράπεζες. Αποτελεί τεράστια κοινωνική πρόκληση, έγκλημα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου…».

Η κ. Λ. Κατσέλη (Ραδιοφωνική Συνέντευξη Flash Radio , 04.11.2008): «…Εγώ δεν θα περίμενα ποτέ από κανένα τραπεζίτη να εγγυηθεί ότι η δράση και η συμπεριφορά του θα στηρίξει ουσιαστικά την πραγματική οικονομία…».

Ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης (Συνέντευξη Τύπου, 29.10.2008): «...[Η Κυβέρνηση] παρέχει δημόσιο χρήμα στις τράπεζες, χωρίς να εξασφαλίζει το ανάλογο και επιθυμητό σ’ αυτή τη φάση έλεγχο και εποπτεία του Δημοσίου πάνω στο τραπεζικό σύστημα...το δημόσιο χρήμα δίνεται άνευ ελέγχου, δίνεται άνευ όρων...γίνεται κατάχρηση της κρατικής ενίσχυσης...»

Η Α Λ Η Θ Ε Ι Α 

Το Νοέμβριο του 2008 η τότε κυβέρνηση Καραμανλή , με τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε από την κατάρρευση της Lehman Brothers στην Αμερική σε πλήρη εξέλιξη, θέλησε να στηρίξει το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος, ούτως ώστε να μην υπάρξει καμιά επιβάρυνση στην πραγματική οικονομία από την επίπτωση της κρίσης στις διεθνείς χρηματαγορές.

Στις 11 Νοεμβρίου του 2008 , έφερε στη Βουλή , προς συζήτηση, πρόταση για την παροχή στήριξης στις ελληνικές τράπεζες 28 δις ευρώ, σε ρευστό και εγγυήσεις, με κρατική κάλυψη. Που σημαίνει ότι στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν αποπληρώσουν τα δάνεια που θα πάρουν στη βάση της αξιοποίησης των κρατικών εγγυήσεων, θα αποπληρωθούν τα χρέη από τον κρατικό προϋπολογισμό, απ' όλους μας δηλαδή.

Στο σχετικό νόμο τότε (Ν. 3723 ΦΕΚ 250-9 ΔΕΚ 2008) υπήρχε προαπαιτούμενο για τις εγγυήσεις αυτές ότι θα χρησιμοποιηθούν για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Αναφερόταν συγκεκριμένα ότι οι τράπεζες οφείλουν να χρησιμοποιούν το προϊόν των εγγυήσεων για χορήγηση δανείων , στεγαστικών και προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς (προνομιακούς) όρους.

Η διάταξη αυτή , περιοριστική για τις τράπεζες ως προς την διαχείριση των εγγυήσεων , κάθε άλλο παρά θεωρήθηκε ευνοϊκή από την Ένωση Τραπεζών. Η κυβέρνηση Καραμανλή όμως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός ήταν ανένδοτοι , ως προς τα πλαίσιο χρήσης των εγγυήσεων.

Η αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ ήταν πολύ σκληρή. Το φθινόπωρο όμως του 2009 έρχεται στην εξουσία και μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έχει οδηγήσει την Ελλάδα εκτός αγορών στα νύχια του ΔΝΤ και σε απόλυτη παγίδα «δανεισμού». Από την Άνοιξη του 2010,μαζί δηλαδή με την υπογραφή από Παπακωσταντίνου του Μνημονίου 1, αρχίζει και το μεγάλο «πλιάτσικο» για τους Έλληνες τραπεζίτες μέσα από κρατικές εγγυήσεις, χωρίς όρους που τους παραχώρησε το ΠΑΣΟΚ. Μιλάμε για εγγύησεις που από τότε μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011 έφθασαν το αστρονομικό ποσό των 144 δις ευρώ.

Συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου- Παπαδήμου, με υπουργούς Οικονομικών τους Παπακωσταντίνου , Βενιζέλο πέρασαν 6 νόμους από το Κοινοβούλιο για την παροχή κρατικών εγγυήσεων προς τις ελληνικές τράπεζες.

-Ν.3845 ΦΕΚ65 6ΜΑΙ 2010 - 15δις ευρώ

-Ν. 3864 ΦΕΚ 119 21 ΙΟΥΛ 2010 - 10 δις ευρώ

-Ν. 3672 ΦΕΚ 148 3 ΣΕΠΤ 2010 -25 δις ευρώ

-Ν. 3965 ΦΕΚ 113 18 ΜΑΙ 2011 -30 δις ευρώ

-Πρ Νομ Περ. ΦΕΚ 203 14 ΣΕΠΤ 2011- 30 δις ευρώ

-Ν. 4031 ΦΕΚ 256 - 9 ΔΕΚ 2011 – 30 δις ευρώ

Τα ποσά αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν για να στηριχθεί η πραγματική οικονομία, αλλά για να χρηματοδοτηθούν έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου.

Αποκρατικοποιήσεις των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή

 Οι αποκρατικοποιήσεις της περιόδου μετά το 2004 ήταν σε αντίθεση με το   παρελθόν στρατηγικού χαρακτήρα

Δόθηκε έμφαση στην πλήρη αποκρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος πλην της Αγροτικής Τράπεζας  και των τηλεπικοινωνιών

Η Εθνική και η Εμπορική τράπεζα . αποκρατικοποιήθηκαν πλήρως

Το ελληνικό δημόσιο κατέστη μέτοχος μειοψηφίας στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και τον ΟΠΑΠ Ο ΟΤΕ απέκτησε στρατηγικό εταίρο ο οποίος ανέλαβε και τη διοίκηση του οργανισμού με σημαντικά όμως δικαιώματα αρνησικυρίας για το ελληνικό δημόσιο

 Ειδικά στον τομέα της ενέργειας επελέγη η προώθηση συμφωνιών για τη διέλευση αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου .

Στον τομέα των μεταφορών μετά από πολλές προσπάθειες ολοκληρώθηκε η αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής .

Τα συνολικά έσοδα από το Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων (2004-2008) ανήλθαν σε  6,67  δις ευρώ 10%σχεδόν της αύξησης του ΑΕΠ μέσα στην πενταετία

Μέσα από τις νέου τύπου αποκρατικοποιήσεις η Ελλάδα ξαναμπήκε στο διεθνή επενδυτικό χάρτη Το  77% περίπου των εσόδων προήλθε από εισροές ξένων .κεφαλαίων κάτι που αποδεικνύει την εμπιστοσύνη που δημιουργήθηκε για την , ελληνική οικονομία .

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΓΕΤΗΣ: ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΣΤΑ 12 ΜΙΛΙΑ ΚΑΙ Η ΝΑΥΤΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ-ΡΩΣΩΝ ΣΤΗ ΛΕΡΟ.

Διάβασε, Συνέλληνα πώς ασκείται εθνική πολιτική

Η πολιτική της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και η αλλαγή ατμόσφαιρας στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, δεν εμπόδισε τον Καραμανλή να εκπονήσει μία έξυπνη πολιτική για την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στη Μεσόγειο, με στόχο την αύξηση του στρατηγικού ζωτικού χώρου μας στην νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου, αλλά και την θωράκιση των συνόρων μας στο Αιγαίο.

Φιλοδοξία αυτού του σχεδίου, το οποίο έθεσε σε εφαρμογή ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Βαληνάκης, ήταν η διερεύνηση των ελληνικών θαλάσσιων συνόρων στη Μεσόγειο πολύ πέρα από τα 12 μίλια και η ταύτιση των ελληνικών και των εξωτερικών ευρωπαϊκών συνόρων, κατά μήκος των οποίων η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εφάρμοζε πολιτικές αποτροπής κατά της λαθρομετανάστευσης.

Το σχέδιο αυτό εξελίχθηκε σε δύο φάσεις:

● Κατά τη διάρκεια της πρώτης, η Ελλάδα ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με όλα τα παράκτια κράτη της Μεσογείου και της Αδριατικής (Λιβύη, Αίγυπτο και Αλβανία) για την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

● Κατά τη διάρκεια της δεύτερης, η Ελλάδα προχώρησε σε συζητήσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αποστολή στρατιωτικής δύναμης που θα αναλάμβανε να επιτηρεί τα ελληνοτουρκικά σύνορα για τη λαθρομετανάστευση (Frontex). Παράλληλα, ήρθε σε συνεννόηση με τη Γαλλία για τη δημιουργία ελληνογαλλικής ακτοφυλακής με αρμοδιότητα να περιπολεί κατά μήκος των δυτικών ευρωπαϊκών συνόρων σε όλη τη Μεσόγειο γενικότερα και στο Αιγαίο ειδικότερα, με βασική αποστολή την αποτροπή της παράνομης μετανάστευσης.

Στο Υπουργείο Εξωτερικών έλεγαν τότε πως, αν το σχέδιο αυτό υλοποιούνταν, η Ελλάδα θα επεξέτεινε τα χωρικά της ύδατα κατά πολύ περισσότερο από τα 12 μίλια στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και θα έφερνε σε δύσκολη θέση τους Τούρκους στις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθούσαν.

Ο Βαληνάκης ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με τους Λίβυους του Καντάφι, μετά από μια όχι και τόσο αθώα απόπειρά τους να εντάξουν τη Γαύδο στην Αποκλειστική Οικονομική τους Ζώνη. Ολόκληρη η περιοχή νοτίως της Κρήτης είναι αξιοποιήσιμη, καθώς έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου. Μετά από διαβήματα, τους έκοψε την όρεξη και άρχισε μαζί τους μια μακρόσυρτη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και την αρχή της μέσης γραμμής. Οι διαπραγματεύσεις αυτές είχαν φτάσει σε καλό σημείο το καλοκαίρι του 2009, αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τις εγκατέλειψε.

Οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν με τους Αιγύπτιους και ήταν πολύ πιο σύνθετες, καθώς για την οριοθέτηση της ΑΟΖ έπρεπε να πάρουν θέση για το Καστελόριζο. Αν δεχόταν ότι και το Καστελόριζο, ένα μικρό νησί μπροστά σε ένα μεγάλο ηπειρωτικό όγκο όπως η Τουρκία, έχει δική του ΑΟΖ, τότε τα πράγματα θα εξελίσσονταν εντυπωσιακά καλά για τα ελληνικά συμφέροντα, γιατί θα ταυτίζονταν η ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ και η Ελλάδα θα αύξανε εντυπωσιακά το ζωτικό της χώρο στο Αιγαίο!

Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών -που ξεκίνησαν για πρώτη φορά το 1973- προχώρησαν εντυπωσιακά παρά τα διαβήματα της Τουρκίας στην Αίγυπτο για την εξαίρεση του Καστελόριζου από τον καθορισμό της ΑΟΖ.

Το Δεκέμβριο του 2007 ο Αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ επισκέφτηκε την Αθήνα-είχε προηγηθεί το 2005 επίσκεψη του Καραμανλή στην Αίγυπτο, η πρώτη Έλληνα πρωθυπουργού μετά από δεκαετίες- και οι συζητήσεις σημείωσαν εντυπωσιακή πρόοδο.

Ο Μουμπάρακ απέρριψε σε εκείνη τη φάση τα τουρκικά διαβήματα -όχι μόνο για το Καστελόριζο, αλλά και για την «αποδοχή» της συντρέχουσας αρμοδιότητας του ψευδοκράτους στον καθορισμό της ΑΟΖ Αιγύπτου-Κύπρου. Η στάση των Αιγυπτίων ήταν κρίσιμη για τα ελληνικά συμφέροντα, καθώς αν αναγνώριζαν την πάγια θέση μας ότι το Καστελόριζο έχει υφαλοκρηπίδα, θα εξασθενούσε η τουρκική θέση, πως η οριοθέτηση πρέπει να γίνει με βάση την αρχή της ευθυδικίας (equite) που εφαρμόζεται σε ειδικές περιπτώσεις. (Η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για συναφείς υποθέσεις, όπως αυτή εκφράστηκε στη διαμάχη Ουκρανίας-Ρουμανίας για τη Νήσο των Ερπετών στη Μαύρη Θάλασσα, δεν είναι και τόσο ευνοϊκή για τις πάγιες ελληνικές θέσεις.)

Μέχρι την αποχώρηση της ΝΔ από την εξουσία η διαπραγμάτευση αυτή εκκρεμούσε, γιατί οι Τούρκοι πίεζαν τους Αιγυπτίους για πάγωμα των αποφάσεων.

Με την Αλβανία τα πράγματα εξελίχθηκαν στην αρχή πιο ομαλά. Ο Βαληνάκης απείλησε την αλβανική πλευρά ότι θα μπλοκάρει στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια από τις πολλές συμφωνίες που ενδιέφεραν τους γείτονες για την ενταξιακή τους προοπτική και τα πράγματα προχώρησαν πολύ γρήγορα.

Η συμφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από την Αλβανία ήταν επωφελής για τα ελληνικά συμφέροντα, γιατί περιελάμβανε και τα ελληνικά νησιά της περιοχής, στα οποία αναγνώριζαν ότι έχουν, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, υφαλοκρηπίδα.

Επίσης ανέφερε ρητά ότι η Ελλάδα είχε δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των 6 μιλίων. Το τελικό κείμενο υπογράφηκε το Μάρτιο του 2009 από τους υπουργούς εξωτερικών των δύο χωρών, Ντόρα Μπακογιάννη και Λουλζίμ Μπάσα, στο πλαίσιο επίσημης σύσκεψης του Καραμανλή στα Τίρανα.

(Η συμφωνία αυτή ακυρώθηκε το 2010 από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, στο οποίο προσέφυγε ο σοσιαλιστής φίλος του Γιώργου Παπανδρέου, Έντι Ράμα...)

Το σχέδιο του Καραμανλή προέβλεπε πως, όταν θα ολοκληρώνονταν οι συμφωνίες με Αίγυπτο, Λιβύη, Αλβανία (με την Ιταλία τα χωρικά ύδατα είναι οριοθετημένα δεκαετίες τώρα), θα υπογράφαμε συμφωνία και με την Κύπρο και τότε μόνο θα ανοίγαμε συζήτηση με τους Τούρκους για την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Από θέση ισχύος!

Επειδή, όμως, οι διαπραγματεύσεις στις διεθνής σχέσεις παίρνουν αρκετό χρόνο μέχρι να καρποφορήσουν, ο Καραμανλής έθεσε παράλληλα σε εφαρμογή ένα δεύτερο σχέδιο για τη θωράκιση των ελληνικών συμφερόντων στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.

Σε όλες τις διεθνής του επαφές, από τον καιρό που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μάλιστα, είχε ξεκινήσει εκστρατεία για την ίδρυση ευρωπαϊκής ακτοφυλακής με σκοπό την επιτήρηση της Μεσογείου και του Αιγαίου για την αποτροπή της λαθρομετανάστευσης. Ο απώτερος στόχος του, πέραν της αντιμετώπισης του υπαρκτού προβλήματος, ήταν, όμως, άλλος. Το αίτημά του αυτό στην ουσία ήταν ένα αριστοτεχνικό καμουφλάζ για να επεκταθεί ο ελληνικός θαλάσσιος χώρος πέρα από τα 12 μίλια και να ενισχυθούν τα ελληνικά επιχειρήματα στο Αιγαίο.

Εφόσον οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις της ακτοφυλακής, στις οποίες θα μετείχε και το ελληνικό λιμενικό, θα περιπολούσαν στο Αιγαίο, θα θωρακίζονταν και τα αμφισβητούμενα από τους Τούρκους σύνορα μας. Ουσιαστικά ο τότε πρωθυπουργός προωθούσε την ιδέα της εγκατάστασης διεθνούς ευρωπαϊκής δύναμης στο Αιγαίο.

Οι σύμμαχοι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είδαν στην αρχή με συγκατάβαση, αν όχι με συμπάθεια, το αίτημά μας για ακτοφυλακή, αλλά χώρες όπως η Αυστρία, που δεν είχαν πρόσβαση και συμφέροντα στη θάλασσα, δυσκολεύονταν να κατανοήσουν γιατί έπρεπε να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να χρηματοδοτήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα!

Όταν, όμως, άρχισαν να περνούν τα καραβάνια των μεταναστών από τον Έβρο στην Ελλάδα και η κατάσταση άρχισε να γίνεται ανεξέλεγκτη, οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν στην αποστολή χερσαίας και εναέριας στρατιωτικής δύναμης στην περιοχή, καθώς πείστηκαν ότι οι ελληνικές Αρχές δεν τα έβγαζαν πέρα μόνες τους.

Η παρουσία δυνάμεων της Frontex στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο και οι υπερπτήσεις των ελικοπτέρων της εντός του ελληνικού FIR εξόργισαν, όπως ήταν φυσικό, τους Τούρκους! Η ευρωπαϊκή δύναμη αναγνώριζε στην πράξη τα ελληνικά σύνορα στον αέρα και εξ’ αιτίας αυτού προκλήθηκαν αμέτρητα επεισόδια κατά τη διάρκεια των περιπολιών. Για την ενεργοποίηση της Frontex είχε πρωταγωνιστικό ρόλο η ελληνική κυβέρνηση και πρωτίστως ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος.

(Αντιθέτως επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν τέτοια η χαλαρότητα που έδειξε η πολιτεία στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, ώστε ο αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής της Frontex με δημόσια δήλωσή του εξέφρασε την απροθυμία παραμονής της ευρωπαϊκής δύναμης στα ελληνοτουρκικά σύνορα!)

Έμενε το σκέλος της ακτοφυλακής για την από θαλάσσης επιτήρηση των συνόρων.

Ο Καραμανλής, βλέποντας ότι δεν προχωρά η ιδέα του σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σκέφτηκε την υλοποίηση της σε διμερές επίπεδο.

Είχαμε φτάσει πλέον στον Ιούνιο του 2008 και ο πρωθυπουργός ήξερε -είχε προηγηθεί και το Βουκουρέστι, στο οποίο μετρήσαμε φίλους- σε ποιους μπορεί να στηριχτεί και σε ποιους όχι.

Όταν, λοιπόν, επισκέφθηκε την Ελλάδα ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί και βρέθηκαν οι δυο τους πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μαξίμου -εκτός από τα εξοπλιστικά- του πρότεινε την ιδέα της δημιουργίας ελληνογαλλικής ακτοφυλακής.

Ο Σαρκοζί δέχτηκε, αλλά ο Καραμανλής στην συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε, δε θέλησε να αποκαλύψει το... μυστικό και μίλησε αορίστως για την ιδέα της ευρωπαϊκής ακτοφυλακής! Τον... πρόδωσε όμως ο Γάλλος πρόεδρος.

«Δεν μπορούμε να αφήσουμε μια ευρωπαϊκή χώρα να φυλάξει μόνη της τέτοια σύνορα, τα οποία από τη στιγμή που θα περάσει κάποιος λαθρομετανάστης, αφορούν όλη την Ευρώπη! Η ελληνική πρόταση να υπάρξει μια γαλλοελληνική μονάδα ακτοφυλακής είναι πάρα πολύ καλή ιδέα», είπε και το... ξεφούρνισε.

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της πρότασης ήταν ακόμη πιο ενδιαφέρουσες.

Επειδή οι Γάλλοι δε διαθέτουν λιμενικό σώμα, συμφώνησαν να μας στείλουν πολεμικό πλοίο για την επιτήρηση των συνόρων.

Και ο δαιμόνιος Βαληνάκης επέλεξε να δημιουργήσει τη ναυτική βάση στη Λέρο, εντός της οποίας θα ναυλοχούσε σταθερά το γαλλικό πολεμικό.

Η επιλογή του ακριτικού νησιού δεν έγινε τυχαία. Υπήρχαν εκεί έτοιμες ναυτικές εγκαταστάσεις. Τις είχαν φτιάξει οι Ιταλοί, κατά την κατοχή της Δωδεκανήσου και τις είχε αξιοποιήσει το ΝΑΤΟ, πριν οι Τούρκοι καταφέρουν να μας εξαιρέσουν από τις ασκήσεις, με το επιχείρημα ότι η Λέρος είναι αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη.

Στη ναυτική βάση της Λέρου σχεδίαζε η κυβέρνηση να επιτρέψει την προσόρμιση και ρωσικών πολεμικών πλοίων, με το επιχείρημα της εφαρμογής των ενεργειακών συμφωνιών για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Οι Ρώσοι, που κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου αγκυροβολούσαν σε διεθνή ύδατα ανοιχτά των Κυθήρων, είχαν το άγχος των Στενών και επιδίωκαν να ξαναβγούν στη Μεσόγειο. Ο Καραμανλής πάλι, που έβλεπε την τουρκική επιθετικότητα αλλά και την αδιαφορία των συμμάχων για τις ελληνικές ανησυχίες, ήθελε να θωρακίσει τα σύνορά μας με την παρουσία ξένων δυνάμεων, εν γνώσει του, όμως, ότι απειλούσε παγιωμένες διπλωματικές ισορροπίες.

Το σχέδιο «12 μίλια-Λέρος», μολονότι προχώρησε μέσα από συμπληγάδες, δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί, λόγω της εκλογικής ήττας της ΝΔ. Δυστυχώς!

ΠΗΓΗ: ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ off the record του Μανώλη Κοττάκη Σελ. 274-280