31 Δεκεμβρίου 2008 Κώστας Καραμανλής: Ελληνίδες, Έλληνες... Είμαστε λαός που μπορεί με ενότητα και αλληλεγγύη να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις.

Ελληνίδες, Έλληνες
Στο κατώφλι του 2009 είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να πετύχουμε εκείνο που η ιστορία και η παράδοσή μας έχουν αποδείξει έμπρακτα και διαχρονικά. Είμαστε λαός που μπορεί με ενότητα και αλληλεγγύη να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις. 
Το νέο έτος προοιωνίζεται πολύ δύσκολο για ολόκληρη την ανθρωπότητα, καθώς όλες οι χώρες βιώνουμε τις συνέπειες της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που γνώρισε ο μεταπολεμικός κόσμος. 
Σε ολόκληρη την Ευρώπη κυριαρχεί αβεβαιότητα και έντονη ανησυχία καθώς η οικονομική δραστηριότητα υποχωρεί και η απασχόληση δέχεται ισχυρό πλήγμα. 
Οι συνέπειες άρχισαν να επηρεάζουν και τη χώρα μας, αλλά παρ όλα αυτά η οικονομία μας επιδεικνύει αντοχές ισχυρότερες σε σχέση με πολλές άλλες χώρες και αυτό γιατί προωθήσαμε μεταρρυθμίσεις τα προηγούμενα χρόνια, μειώσαμε τα ελλείμματα, περιορίσαμε την ανεργία και διασφαλίσαμε με έγκαιρες παρεμβάσεις τη ρευστότητα της οικονομίας μας.
Ο χρόνος που ξεκινά μας βρίσκει σε μια κρίσιμη καμπή της συλλογικής μας πορείας. 
Όλοι ξέρουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι παραγωγικές και οι κοινωνικές ομάδες του τόπου μας. Συναισθανόμαστε όσα καθημερινά βασανίζουν τους οικονομικά ασθενέστερους συμπολίτες μας. 
Καταλαβαίνουμε τον άνεργο, αλλά και τον εργαζόμενο που ανησυχεί για τη δουλειά του. 
Ακούμε τους προβληματισμούς και τα ζητούμενα της νέας γενιάς. 
Συνυπολογίζουμε κάθε γόνιμη άποψη από όπου και αν προέρχεται. 
Κάναμε και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να περιορίσουμε τις επιπτώσεις της παγκόσμιας κρίσης στην πατρίδα μας. Στηρίζουμε τους τομείς και τους κλάδους που αντιμετωπίζουν πιο έντονη την πίεση της διεθνούς συγκυρίας. Εξαντλούμε κάθε δυνατότητα αρωγής στους συμπολίτες μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. 
Δεν αρκεί, όμως μόνο η βούληση της κυβέρνησης, καθώς η κρισιμότητα της διεθνούς συγκυρίας όχι μόνο της οικονομικής, αλλά και των προκλήσεων και απειλών για τη διεθνή σταθερότητα και ειρήνη, όπως αυτή του κύκλου βίας στη Μέση Ανατολή που πρέπει άμεσα να σταματήσει, απαιτεί σταθερή γραμμή πλεύσης της χώρας, υπευθυνότητα από όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Αλληλοκατανόηση από τους κοινωνικούς εταίρους και ωριμότητα από όλους τους συλλογικούς φορείς. 
Απαιτείται να παραμερίσουμε τον ανεύθυνο λαϊκισμό, να απομονώσουμε τις ακραίες ομάδες που επιστρατεύουν την καταστροφική βία, να αποκλείσουμε συμπεριφορές που αντιστρατεύονται το δυναμισμό της οικονομίας, τη συνοχή της κοινωνίας, την ουσία της δημοκρατίας μας.
Ειδικά αυτές τις κρίσιμες ώρες όπου δοκιμάζεται όλη η ανθρωπότητα, η χώρα μας δεν αντέχει την ανευθυνότητα και το λαϊκισμό.
Το μέλλον όλων μας κρίνεται από τη σύγκρουση υπευθυνότητας και ανευθυνότητας .
Η επιλογή της υπευθυνότητας μπορεί να έχει πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, όμως αποτελεί μονόδρομο για να ωφεληθεί ο τόπος. 
Αυτή την επιλογή δεν την διαπραγματευόμαστε, διότι μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε τη μεγάλη πρόκληση του δύσκολου 2009. 
Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε με στέρεα βήματα και νέα δυναμική τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες, να μεταβάλλουμε τη διεθνή πρόκληση σε ευκαιρία για το μέλλον που όλοι προσδοκούμε. 
Μπορούμε να τα καταφέρουμε και θα τα καταφέρουμε, θα κερδίσουμε με κοινή προσπάθεια, μια καλύτερη προοπτική για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες όπου και αν βρίσκονται.
Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους, με υγεία και οικογενειακή ευτυχία, με προκοπή και πρόοδο για όλους".

Κωνσταντίνος Καραμανλής

5 Δεκεμβρίου 2008 Μέτρα για τη στήριξη των ασθενέστερων ομάδων

Δέσμη μέτρων για τη στήριξη των εισοδηματικά ασθενέστερων στρωμάτων ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων με θέμα την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις.

Επίδομα θέρμανσης

Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε δύο δράσεις που χρηματοδοτούνται από το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής συνολικού κόστους 300 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο προβλέπει:

- Χορήγηση έκτακτου επιδόματος κοινωνικής συνοχής (επίδομα θέρμανσης) στους συνταξιούχους του ΟΓΑ, τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ και τους εγγεγραμμένους ανέργους.

Το επίδομα διαφοροποιείται με το χωρισμό της χώρας σε τρεις ζώνες – ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και ανέρχεται σε 200 ευρώ για την πρώτη ζώνη, σε 150 για τη δεύτερη και σε 100 για την τρίτη ζώνη.

Το επίδομα θα χορηγηθεί εφάπαξ τον ερχόμενο Ιανουάριο.

Εκτακτο επίδομα στεγαστικού δανείου

Χορήγηση έκτακτου επιδόματος στεγαστικού δανείου σε όσους δικαιούχους του ΕΚΑΣ και επιδοτούμενους ανέργους του ΟΑΕΔ έχουν στεγαστικό δάνειο για κύρια κατοικία που έχει συναφθεί πριν από την αρχή του 2009.

Το έκτακτο επίδομα ανέρχεται σε 500 ευρώ και θα χορηγηθεί σε δύο δόσεις: Τον Ιανουάριο και τον Ιούνιο του 2009.

Νέος κύκλος δράσεων

Όπως είπε ο Πρωθυπουργός, εξετάζονται ακόμη πρόσθετες δράσεις από τα υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης. Το υπουργείο Απασχόλησης θα εξειδικεύσει συγκροτημένο κύκλο δράσεων, ο οποίος αφορά πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες και ξεπερνά τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ εθνικών και κοινοτικών πόρων.

Από αυτά, περισσότερα από ένα δισ. ευρώ αφορούν στοχευμένες δράσεις με τις οποίες παρέχεται μέχρι το τέλος του 2009 υποστήριξη σε 200.000 ανέργους να ενταχθούν στην αγορά εργασίας:

Η πρώτη δέσμη για 53.000 θέσεις έχει ξεκινήσει.

- Διπλασιάζεται για 300.000 επιδοτούμενους ανέργους το δώρο για τις γιορτές ύψους 70 εκ ευρώ.

- Μετατρέπεται το επίδομα ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης 60.000 συμπολιτών μας, με κόστος 310 εκ ευρώ. Το πρόγραμμα ξεκινά από τον Ιανουάριο.

- Προκηρύχθηκαν από τον Ιανουάριο προγράμματα κατάρτισης σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις για διατήρηση της απασχόλησης, κόστους 500 εκ ευρώ.

- Προκηρύχθηκαν νέα προγράμματα για την προώθηση των ανέργων στην απασχόληση, για δημιουργία ευκαιριών σε νέους που εγκαταλείπουν το σχολείο και για τη στήριξη νέων επιστημόνων ύψους 380 εκατ. ευρώ.

«Υπάρχει αβεβαιότητα τόσο ως προς την ένταση όσο και ως προς της διάρκεια της κρίσης, δεν μπορούμε να εξαντλήσουμε στην πρώτη δυσκολία την οικονομία μας. Απόφασή μας είναι να δράσουμε με ευθύνη ώστε να μη διαιωνιστεί ο τόπος στο φαύλο κύκλο της ύφεσης. Απαιτεί δύναμη που ξεπερνά τις σειρήνες του λαϊκισμού», τόνισε ο Πρωθυπουργός.

Πρωτοβουλίες για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις

- Σχεδιασμός για τη μεταφορά όσο το δυνατό περισσότερων πόρων από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο της νέας περιόδου, σε προγράμματα που αφορούν την ενίσχυσή τους.

- Εφαρμογή νέου προγράμματος του Ταμείου Εγγυοδοσίας που αφορά στη διευκόλυνση της δανειοδότησής τους, όχι μόνο για επενδύσεις, αλλά και για κεφάλαια κίνησης. Παρέχεται τριετής εγγύηση και επιδοτείται το σύνολο του επιτοκίου.

Επίθεση στο ΠΑΣΟΚ

«Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ είναι δεδομένη η αναξιοπιστία», δήλωσε ο Πρωθυπουργός. «Δεν κατάφερε ωστόσο παρά μόνο να επιδεινώσει την κατάσταση της Ολυμπιακής. Τώρα δημοκοπεί, φάσκει και αντιφάσκει. Δεν συμφωνούμε με τη συντήρηση καταστάσεων που παράγουν τεράστια ελλείμματα. Μόνο η Ο.Α και ο ΟΣΕ επιβαρύνουν τους φορολογούμενους με 2,7 εκ. ευρώ την ημέρα.

«Γιατί επιμένουν στη συντήρηση μιας κατάστασης που κοστίζει εκατομμύρια ευρώ στους φορολογούμενους; Η παγκόσμια κρίση δεν υπαγορεύει επιστροφή στον κρατισμό αλλά αποτελεσματικότερη εποπτεία των αγορών σε διεθνές επίπεδο. Δε συνιστά μεγαλύτερη παρουσία του κράτους στην οικονομία αλλά εξυγίανση του δημοσίου τομέα».

«Στενά τα περιθώρια»

«Έκτακτες περιστάσεις απαιτούν έκτακτες αποφάσεις», υπογράμμισε ο Πρωθυπουργός και συνέχισε: «Αξιοποιούμε κάθε περιθώριο ευελιξίας στο πλαίσιο του συμφώνου σταθερότητας. Τα περιθώρια είναι ελάχιστα εξαιτίας του δημόσιου χρέους. Είμαστε υποχρεωμένοι εξαιτίας του παρελθόντος να προχωρούμε σηκώνοντας δυσβάστακτο φορτίο. Πιέζονται όλες οι επιχειρήσεις, επιβαρύνονται δυσανάλογα οι οικονομικά ασθενέστεροι, η ένταση, η έκταση, η τροπή της κρίσης παραμένουν πέρα από κάθε πρόβλεψη. Να προτάξουμε δράσεις απόλυτα αναγκαίες για την κατάσταση».

«Όχι» στην ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας

Προτάσεις περί ελαστικοποποίησης του χρόνου εργασίας δεν απηχούν την πολιτική της κυβέρνησης, ξεκαθάρισε ο πρωθυπουργός κατά τη δευτερολογία του και κατηγόρησε την αντιπολίτευση για ανευθυνότητα.

Ανεύθυνες πολιτικές και ανεύθυνες εξαγγελίες μειώνουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και αυξάνουν ακόμα περισσότερο το κόστος του δανεισμού, τόνισε ο κ. Καραμανλής και υπογράμμισε πως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να μπει στον ανεύθυνο δρόμο της δημαγωγίας.

«Δεν θα θυσιάσω τα συμφέροντα του τόπου, δεν θα θυσιάσω τα συμφέροντα των πολιτών, για εφήμερες εντυπώσεις. Δεν το έκανα ποτέ, δεν θα το κάνω -κατά μείζονα λόγο- τώρα», τόνισε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.

Ο Κώστας Καραμανλής επέκρινε για ακόμη μία φορά την αξιωματική αντιπολίτευση ότι επιδίδεται σε ευχολόγια και σε μη κοστολογημένες προτάσεις. «Αποφύγατε και σήμερα να κάνετε νύξη στο κόστος των εξαγγελιών σας. Δεν μας είπατε ούτε πόσο, ούτε ποιος θα πληρώσει το κόστος των προτάσεών σας, που με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς απαιτούν εξωφρενικά ποσά», παρατήρησε.

Αναφορικά εξάλλου, με τις σχέσεις εργασίας και τους ισχυρισμούς για την «τάχα θεσμοθετημένη αυθαιρεσία της εργοδοσίας», ο πρωθυπουργός, επικαλούμενος στοιχεία του ΟΟΣΑ, επεσήμανε ότι η Ελλάδα κατατάσσεται στις πρώτες θέσεις στην Ε.Ε. και στον ΟΟΣΑ όσον αφορά την προστασία της απασχόλησης. Κεντρική επιδίωξη μας είναι η ποιοτική και πλήρης εργασία για όλους, τόνισε.

Για το σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας στην αγορά, ο Κώστας Καραμανλής σημείωσε ότι κάποιοι επιμένουν στην παραπληροφόρηση: «Δεν χαρίζεται ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες. Δεν διατίθεται ούτε ένα ευρώ από τον προϋπολογισμό», επανέλαβε. «Με απλά λόγια, το σχέδιο (ρευστότητας), τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ πηγαίνουν στους πολίτες».

Επιδιώξαμε, ανέφερε ο πρωθυπουργός κατά τη δευτερολογία του, να γίνει αποδεκτή στο ευρωπαϊκό επίπεδο η ευελιξία στο Σύμφωνο Σταθερότητας, ξέρουμε, ωστόσο, όλοι ότι τα περιθώρια για τη χώρα μας είναι περιορισμένα, διότι (α) τα ελλείμματα, παρά τη δραστική μείωση τους, παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, (β) διότι η χώρα επιβαρύνεται από ένα τεράστιο δημόσιο χρέος - μία πραγματικότητα που, όπως είπε, διαμορφώθηκε από ανεύθυνες πολιτικές του παρελθόντος:

«Αυτή είναι η αλήθεια. Είναι μια πραγματικότητα που βαραίνει τα βήματα της χώρας. Πληρώνουμε κάθε χρόνο, περισσότερο από 11 δισ. ευρώ μόνο για τόκους, δηλαδή το 5% του ΑΕΠ. Εξαιτίας της πολιτικής ανευθυνότητας, που θυσίαζε το μέλλον για εφήμερες εντυπώσεις και κυρίως ενός δημόσιου τομέα που παράγει μεγάλα ελλείμματα», 

15.02.2008 Κώστας Καραμανλής: Η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος είναι ο μόνος τρόπος να αναχαιτιστεί η αναπόφευκτη κρίση και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά του· είναι ο μόνος τρόπος να μη φορτώσουμε στο αύριο τις αδικίες του χτες· είναι ο μόνος τρόπος να μην αναγκαστούν στο μέλλον κάποιες άλλες κυβερνήσεις να περικόψουν συντάξεις και να αφαιρέσουν υπηρεσίες Υγείας από τα παιδιά μας.

...καθιστά την Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση υποχρέωση όλων των πολιτικών δυνάμεων και όλων των κοινωνικών φορέων, υποχρέωση στους πολλούς, υποχρέωση στους οικονομικά ασθενέστερους, υποχρέωση στις νέες και τους νέους μας, σε τελική ανάλυση, υποχρέωση στην πατρίδα μας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διανύουμε μια πολύπλοκη εποχή. Ραγδαίες μεταβολές που συντελούνται παγκοσμίως επηρεάζουν καταλυτικά το επίπεδο της καθημερινότητας των πολιτών.
Ποτέ άλλοτε τα δεδομένα δεν άλλαζαν με τέτοια ταχύτητα. Ποτέ άλλοτε οι αλλαγές δεν επηρέαζαν τόσο άμεσα την καθημερινή ζωή όλων. Ποτέ άλλοτε η αποτελεσματικότητα της πολιτικής δεν κρινόταν, σε τόσο μεγάλο βαθμό, από τη δυνατότητά της να απαντά άμεσα στις ανάγκες των καιρών, να τολμά αλλαγές που υπαγορεύονται από τα νέα δεδομένα, να τολμά μεταρρυθμίσεις που κάνουν καλύτερη τη ζωή των πολιτών.
Οι σύγχρονες αντιλήψεις δεν μπορεί να ταυτίζονται με την αδράνεια, τη στασιμότητα, τη συντήρηση. Οι σύγχρονες ηγεσίες δεν μπορεί παρά να ασκούν πολιτικές που απαντούν στις προκλήσεις και δίνουν λύσεις στα προβλήματα, πολιτικές που αναδεικνύουν το πάγιο αίτημα για κοινωνική αλληλεγγύη και το κάνουν πραγματικότητα.
Με αυτά τα δεδομένα, η δέσμευσή μας για πολιτικές ευθύνης απέναντι σε όλους τους Έλληνες αποκτά νέα δυναμική. Η πρόκληση είναι μπροστά μας, και η πρόκληση είναι τώρα!
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας είναι πολλά, είναι περίπλοκα, είναι βαθιά ριζωμένα. Ένα από τα πιο κρίσιμα, ένα ζήτημα στο οποίο δοκιμάζεται η αίσθηση ευθύνης όλων των πολιτικών δυνάμεων, είναι το Ασφαλιστικό.
Οι αδυναμίες του προκαλούν αίσθημα αδικίας και ανασφάλειας στους πολλούς. Οι αβεβαιότητες που παράγει τροφοδοτούν την ανησυχία της νέας γενιάς για το δικό της μέλλον. Οι χρόνιες παθογένειες, τα συσσωρευμένα προβλήματα, οι διαρκώς αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες επιφυλάσσουν σοβαρούς κινδύνους αδιεξόδου.
Το αδιέξοδο αυτό οφείλουμε να το προλάβουμε, οφείλουμε να το αποτρέψουμε. Οφείλουμε να τολμήσουμε τις αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι καιροί, να τολμήσουμε λύσεις που παραμερίζουν τις αδικίες και εγγυώνται ασφάλεια για το μέλλον, ασφάλεια για όλους!
Όλοι γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση είχε οδηγήσει το Ασφαλιστικό μας Σύστημα η αδράνεια, η στασιμότητα, ο λαϊκισμός, ο φόβος μπροστά στην ανάγκη αλλαγών. Στις αρχές του ’90 είχαμε φτάσει στο σημείο να αποτελεί «είδηση» η εξεύρεση πόρων για την καταβολή των συντάξεων. Ξέρουμε όλοι –και το ξέρουμε καλά- ότι το Ασφαλιστικό Σύστημα δεν κατέρρευσε, γιατί κάποιοι τόλμησαν να αναλάβουν την ευθύνη των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Μπόρεσε -και μπορεί- να λειτουργεί χάρη στις τολμηρές μεταρρυθμίσεις της περιόδου ’90 -’92.
Ξέρουμε, επίσης, ότι οι αλλαγές που επιχειρήθηκαν στη συνέχεια, δεν κάλυψαν και δεν καλύπτουν τις ανάγκες του μέλλοντος. Αποτέλεσμα είναι να φτάνει και πάλι το Ασφαλιστικό μας Σύστημα στα όριά του.
Πολλά από τα αίτια των προβλημάτων του είναι βαθιά ριζωμένα. Πολλά οφείλονται στο γεγονός ότι αναπτύχθηκε απρογραμμάτιστα, αποσπασματικά, πελατειακά. Από τη δεκαετία του ’30, φτάσαμε στο σημείο να λειτουργούν σήμερα 155 Φορείς και Κλάδοι Ασφάλισης. Καθένας απ’ αυτούς απέκτησε τις δικές του ιδιαιτερότητες ως προς τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, το τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, το φύλο, τα όρια ηλικίας, το χρόνο ασφάλισης, την κατάσταση υγείας, την οικογενειακή κατάσταση. Πολλαπλασιάζοντας όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες με το συνολικό αριθμό των Ταμείων, αντιλαμβάνεται ο καθένας το αποτέλεσμα: μια χαοτική πολυδιάσπαση, που έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι σαφές ούτε καν τι ισχύει για κάθε φορέα.
Τα συμπτώματα είναι έντονα και εμφανή. Υπάρχουν –και δεν μπορεί να το αρνείται κανένας- μεγάλα δομικά και λειτουργικά προβλήματα: απουσία ασφαλιστικής ενότητας, χαώδης γραφειοκρατία, πολυδιάσπαση Υπηρεσιών, αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων, δαιδαλώδης και αντιφατική νομοθεσία.
Όλα αυτά παρήγαγαν και διαιωνίζουν ανεπάρκεια στις μεθόδους οικονομικής διαχείρισης, αδιαφάνεια και χαμηλές αποδόσεις στη διαχείριση της περιουσίας, αναποτελεσματικό καθεστώς ελέγχων, έλλειψη μηχανοργάνωσης, σπατάλη -κυρίως στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη- εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν συμπολίτες μας που κάνουν την ίδια δουλειά, αλλά κάποιοι είναι ενταγμένοι στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και κάποιοι δεν είναι. Υπάρχουν συμπολίτες μας που συνταξιοδοτούνται για περισσότερα χρόνια απ’ όσα δούλεψαν, και άλλοι που δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν μια ελάχιστη σύνταξη. Υπάρχουν συμπολίτες μας με σύνταξη μεγαλύτερη από το μισθό που είχαν, και άλλοι με ιδιαίτερα μικρές συνταξιοδοτικές απολαβές.
Υπάρχουν περιοχές όπου οι αναπηρικές συντάξεις φτάνουν το 25% του συνόλου. Ένας στους τέσσερις συνταξιούχους εμφανίζεται ως ανάπηρος! Με μια φράση: Υπάρχουν στρεβλώσεις ως προς τα όρια ηλικίας, αλλά και ανισότητα στις παροχές. Υπάρχουν αδικίες σε βάρος των πολλών και αδύναμων.
Στο μεταξύ, οι οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις της εποχής μας δημιουργούν νέα δεδομένα, νέες και συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες. Επαγγέλματα που κυριαρχούσαν στο παρελθόν περιθωριοποιούνται ή εξαφανίζονται, ενώ πολλά άλλα καταλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικονομική και κοινωνική ζωή.
Κίνδυνοι που καιροφυλακτούσαν στους εργασιακούς χώρους υποχωρούν, ενώ άλλοι –πολλοί άλλοι- εισβάλλουν στη σύγχρονη πραγματικότητα. Επιστημονικά επιτεύγματα αυξάνουν τις υποχρεώσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων σ’ ό,τι αφορά την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Οι αντοχές του Ασφαλιστικού Συστήματος περιορίζονται σοβαρά από τις αρνητικές δημογραφικές εξελίξεις, την υπογεννητικότητα και τη γήρανση του πληθυσμού, την ανεργία και την αδήλωτη εργασία, τη ραγδαία επιδείνωση στη σχέση ισορροπίας ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.
Όλοι ξέρουμε ότι σε ένα υγιές αναδιανεμητικό σύστημα η σχέση εργαζομένων-συνταξιούχων είναι 4 προς 1. Σήμερα, η σχέση αυτή στη χώρα μας είναι 1,75 προς 1, αντιστοιχούν δηλαδή λιγότεροι από δύο εργαζόμενοι σε κάθε συνταξιούχο.
Αποτέλεσμα όλων αυτών -πέραν των αδικιών και των στρεβλώσεων που απ’ αυτές επιγραμματικά ανέφερα κάποιες- είναι η ραγδαία αύξηση των δαπανών του Συστήματος. Σημειώνω ότι, συνολικά, ο Κρατικός Προϋπολογισμός επιχορήγησε πέρυσι τους ασφαλιστικούς οργανισμούς με 14,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Ήταν το μεγαλύτερο ποσό που δόθηκε ποτέ. Εφέτος δίνονται 22% περισσότερα: σχεδόν 18 δισεκατομμύρια ευρώ, 17,9 δισεκατομμύρια ευρώ για την ακρίβεια.
Όλα τα στοιχεία συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι οι δαπάνες για συντάξεις, από το 12,6% του ΑΕΠ, που είναι σήμερα, θα φτάσουν στα επόμενα σαράντα χρόνια κοντά στο 25% του ΑΕΠ.
Για να καλυφθεί, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα τέτοιο ποσοστό, θα χρειάζονταν όλοι οι πόροι που διατίθενται για την Παιδεία, την Υγεία, τον Πολιτισμό και άλλες δραστηριότητες. Και αυτό θα σήμαινε την πλήρη κατάρρευση του Κοινωνικού Κράτους.
Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι τόσο μακρινό. Είναι μπροστά μας! Η πίεση στο Ασφαλιστικό Σύστημα αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, και η πίεση αυτή θα είναι αφόρητη τα επόμενα πέντε έως δέκα χρόνια. Δεν υπάρχουν, λοιπόν, περιθώρια ολιγωρίας. Οφείλουμε να κινηθούμε έγκαιρα, να κινηθούμε άμεσα, με πλήρη συναίσθηση κοινωνικής ευθύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα γηρασμένα ασφαλιστικά συστήματα δεν είναι, βέβαια, ελληνική αποκλειστικότητα. Οι αδυναμίες του χτες, σε συνδυασμό με τα νέα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, θέλουν τα ασφαλιστικά συστήματα, σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, ν’ αλλάζουν και να εκσυγχρονίζονται.
Οι εταίροι μας έχουν ήδη περάσει από το στάδιο αυτό. Μπροστά στον κίνδυνο να καταρρεύσουν τα Συστήματα της Κοινωνικής Ασφάλισής τους, μπροστά στον κίνδυνο μελλοντικής στρέβλωσης της αλληλεγγύης των γενεών, κατέληξαν στην απόφαση μεγάλων αλλαγών.
Σε κάποιες περιπτώσεις, αντιμετώπισαν έντονη αντίδραση. Σε πολύ περισσότερες, έχτισαν γέφυρες πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης. Προχώρησαν σε στοχευμένες μεταρρυθμίσεις και πέτυχαν σημαντικά αποτελέσματα. Μπόρεσαν, έτσι, να αποτρέψουν τον κίνδυνο μιας επερχόμενης κοινωνικής απορρύθμισης.
Μπόρεσαν να δώσουν νέα πνοή στην έννοια του Κοινωνικού Κράτους. Μπόρεσαν να φέρουν το κράτος πιο κοντά στις σύγχρονες, στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ρωτώ, και μάλιστα ρωτώ ευθέως: Μπορεί η Ελλάδα να αποτελεί εξαίρεση από τον κανόνα που θέλει τα Ασφαλιστικά Συστήματα να αλλάζουν και να εκσυγχρονίζονται; Μπορεί να προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες η πεισματώδης συντήρηση; Μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στον κίνδυνο να ακυρωθεί η αλληλεγγύη των γενεών; Μπορούμε να αρνούμαστε αναγκαίες, επιτακτικά επιβεβλημένες μεταρρυθμίσεις;
Η απάντηση είναι «όχι». Για την Κυβέρνηση, δεν υπήρξε και δεν υπάρχει κανένα τέτοιο δίλημμα. Δεν μπορεί οι ρυθμίσεις, οι δομές και οι λειτουργίες του περασμένου αιώνα να καλύπτουν τις ανάγκες του μέλλοντος. Δεν μπορεί το Ασφαλιστικό Σύστημα να παραμένει καθηλωμένο, αιχμάλωτο σε χρόνιες παθογένειες, αδύναμο στις προκλήσεις του αύριο. Δεν μπορεί να προσποιούμαστε άγνοια μπροστά στον κίνδυνο αδιεξόδου που, πρωτίστως –και θέλω να το τονίσω αυτό-, απειλεί τους αδύναμους. Δεν θέλουμε και δεν πρόκειται να συμβάλουμε σε μια τόσο μεγάλη κοινωνική αδικία.
Έγκαιρα, ξεκάθαρα, υπεύθυνα -αρκετά πριν από τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου- καταθέσαμε στους πολίτες τούς άξονες των θέσεων και των στόχων μας. Δεσμευθήκαμε να προχωρήσουμε σε ευρύτατο πολιτικό και κοινωνικό διάλογο. Δεσμευθήκαμε να κινηθούμε, επιδιώκοντας τη συνεννόηση με όλες τις πολιτικές δυνάμεις και όλους τους κοινωνικούς εταίρους, μακριά από δόγματα και αγκυλώσεις, μακριά από αντιλήψεις πελατειακής αντιμετώπισης των κοινωνικών ομάδων. Δεσμευθήκαμε να συμπεριλάβουμε στο διάλογο κάθε υπεύθυνη πρόταση, κάθε γόνιμη σκέψη, κάθε ιδέα, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Το είπαμε και το κάναμε! Αναπτύξαμε διάλογο, τόσο στη Βουλή -στις Διαρκείς Επιτροπές Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων- όσο και με τους κοινωνικούς εταίρους. Συνεχίζουμε σήμερα στην ίδια γραμμή· αυτός είναι ο στόχος της σημερινής συζήτησης.
Επιδιώκουμε τη διαμόρφωση της μέγιστης κοινής συνισταμένης. Επιδιώκουμε μια εθνική στρατηγική, πάνω από κόμματα και παρατάξεις· στρατηγική που να οδηγεί ολόκληρη την κοινωνία σ’ ένα καλύτερο αύριο· στρατηγική για ήπιες, δίκαιες, καλά μελετημένες μεταρρυθμίσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι μεταρρυθμίσεις είναι διαδικασία εξελικτική και προοδευτική, που δίνει λύσεις σε χρόνια προβλήματα, δημιουργεί τις βάσεις για νέα βήματα βελτιώσεων και παράγει, με τις πιο ήπιες δυνατές προσαρμογές, το μέγιστο όφελος για τους πολλούς.
Η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος είναι ο μόνος τρόπος να αναχαιτιστεί η αναπόφευκτη κρίση και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά του· είναι ο μόνος τρόπος να μη φορτώσουμε στο αύριο τις αδικίες του χτες· είναι ο μόνος τρόπος να μην αναγκαστούν στο μέλλον κάποιες άλλες κυβερνήσεις να περικόψουν συντάξεις και να αφαιρέσουν υπηρεσίες Υγείας από τα παιδιά μας.
Ξέρουμε πολύ καλά –και είμαι βέβαιος ότι το ξέρουμε όλες και όλοι- ότι οι λύσεις δεν είναι ούτε απλές ούτε εύκολες. Η αναμόρφωση του Ασφαλιστικού Συστήματος είναι εγχείρημα σύνθετο και απαιτητικό. Η δυσκολία της είναι αδιαμφισβήτητη· το ίδιο, όμως, και η αναγκαιότητά της, που επιβεβαιώνεται άλλωστε στο παράδειγμα πολλών ανεπτυγμένων κρατών.
Χρέος μας είναι να μην αδρανήσουμε, χρέος μας είναι να μην αργοπορήσουμε. Το Ασφαλιστικό είναι μείζον κοινωνικό, είναι εθνικό ζήτημα.
Στόχος μας είναι να χτίσουμε όλοι μαζί ένα Σύστημα ορθολογικό, σύγχρονο, δίκαιο:
Σύστημα που να χαρακτηρίζεται από τις πάγιες αρχές της κοινωνικής ασφάλισης, που να διατηρεί σε στέρεες βάσεις το δημόσιο, καθολικό, υποχρεωτικό και αναδιανεμητικό χαρακτήρα του· σύστημα μακράς πνοής, που να εμπνέει σιγουριά και ασφάλεια για όλους, να διασφαλίζει σε βάθος χρόνου την αλληλεγγύη ανάμεσα στις γενεές· Σύστημα κοινωνικά δίκαιο, που να δίνει έμφαση στην ομοιόμορφη κάλυψη όλων όσοι συνεισφέρουν στον ίδιο βαθμό, αλλά και να παρέχει τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη στους οικονομικά ασθενέστερους.
Προχωρούμε λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς πρακτικές, την εμπειρία από το παρελθόν, τους προγενέστερους νόμους, τη νομολογία των Δικαστηρίων. Οι προτάσεις μας εδράζονται σε τέσσερις βασικές αρχές-παραδοχές:
Πρώτον, το Σύστημα αναδιαρθρώνεται στους τρεις βασικούς πυλώνες του: την Κύρια Ασφάλιση, την Επικουρική Ασφάλιση και την Επαγγελματική Ασφάλιση, τα Επαγγελματικά Ταμεία. Συμπληρωματικά λειτουργεί και η ελεύθερη χρηματοδότηση, δηλαδή η Ιδιωτική Ασφάλιση.
Δεύτερον, σε κάθε περίπτωση το Κράτος εγγυάται την καταβολή παροχών και συντάξεων σε όλους τους ασφαλισμένους και όλους τους συνταξιούχους.
Τρίτον, ο χαρακτήρας του Ασφαλιστικού μας Συστήματος (δημόσιος- αναδιανεμητικός-υποχρεωτικός) δεν μεταβάλλεται.
Και τέταρτον, οι θεμελιώδεις παράμετροι του Συστήματος δεν μεταβάλλονται. Τα γενικά όρια ηλικίας δεν αυξάνονται. Το ύψος των εισφορών δεν αυξάνεται. Το ύψος των συντάξεων δεν μειώνεται. «Ώριμα» συνταξιοδοτικά δικαιώματα δεν θίγονται, σε καμία περίπτωση. Οι περισσότερες μεταβολές ξεκινούν μετά από μακρές μεταβατικές περιόδους, για να ολοκληρωθούν σταδιακά και σε βάθος χρόνου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτακτική ανάγκη και βασική προτεραιότητά μας είναι η υπεύθυνη αντιμετώπιση του πολυκερματισμού του Ασφαλιστικού μας Συστήματος. Είναι προφανές φαντάζομαι σε όλους-ότι 155 Ταμεία, που εποπτεύονται από πέντε διαφορετικά υπουργεία, συνιστούν οξύτατο δομικό, διαρθρωτικό, λειτουργικό πρόβλημα. Σε χώρες όπου υπάρχει μόνο ένας ασφαλιστικός φορέας, κάθε συνοικία έχει το δικό της υποκατάστημα υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Εάν υπάρχουν 155 φορείς, αυτό είναι προφανώς αδύνατο! «Δεκάδες ασφαλιστικοί φορείς σ’ έναν τόπο» δεν σημαίνει τίποτε άλλο, παρά μόνο μια προβληματική κληρονομιά του παρελθόντος, που δεν αντέχει στις προκλήσεις του μέλλοντος· δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά μόνο σπατάλη για τα Ταμεία και ταλαιπωρία για τους πολίτες· δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά μόνο συντήρηση των αδικιών σε βάρος των πιο αδύναμων.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η κύρια παρέμβαση που προωθούμε αφορά στην αντιμετώπιση της πολυδιάσπασης του Συστήματος. Προχωρούμε στην οργάνωση λίγων, ευέλικτων και αξιόπιστων φορέων. Διασφαλίζουμε, έτσι, μια αναγκαία και απαραίτητη προϋπόθεση για τη βελτίωση του Συστήματος, τόσο σε ποσοτικό όσο και σε ποιοτικό επίπεδο. Απόφασή μας είναι ο δραστικός περιορισμός φορέων και κλάδων. Και η απόφαση αυτή σημαίνει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μόνο οφέλη.
Σημαίνει, πρώτ’ απ’ όλα, λιγότερες και αποτελεσματικότερες διοικήσεις. Σημαίνει ενοποίηση της πολύπλοκης και, πολλές φορές, αντιφατικής νομοθεσίας. Σημαίνει εφαρμογή ενιαίων κανόνων διοίκησης και λειτουργίας. Σημαίνει ουσιαστικότερη εποπτεία και έλεγχο από την κεντρική διοίκηση. Προπάντων, σημαίνει περιορισμό της σπατάλης, μείωση των ανεξέλεγκτων δαπανών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μείωση της εισφοροδιαφυγής, με τη θέσπιση ενιαίων ελεγκτικών μηχανισμών, μείωση διοικητικών δαπανών, μέσα από τον περιορισμό των συλλογικών οργάνων τους, τον περιορισμό των γραφείων διοίκησης.
Σημαίνει ακόμα καλύτερη διαχείριση των οικονομικών τους, αποδοτικότερη και διαφανή αξιοποίηση της περιουσίας τους, ενιαίους μηχανισμούς προληπτικού και κατασταλτικού ελέγχου, μηχανογραφημένο διπλογραφικό σύστημα, διεθνή λογιστικά πρότυπα, σύγχρονα και συμβατά μεταξύ τους πληροφοριακά συστήματα.
Με μία φράση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ενοποίηση σημαίνει αφενός τεράστια εξοικονόμηση πόρων και, αφετέρου, καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων, συνταξιούχων και εργοδοτών στην ασφάλιση, στη συνταξιοδότηση, στην περίθαλψη.
Καταρτίσαμε, για το σκοπό αυτό, ένα ορθολογικό πλαίσιο ομαδοποιήσεων, που αναπτύσσεται σε δύο άξονες: Αφενός δημιουργούνται νέοι ασφαλιστικοί φορείς, με ενοποιήσεις «συγγενών» Ταμείων, και αφετέρου εντάσσονται φορείς και κλάδοι σε ήδη υφιστάμενους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Κινηθήκαμε στην κατεύθυνση αυτή με ευρύτατο διάλογο. Κινηθήκαμε στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων, αρχών, προϋποθέσεων, στόχων.
Συνοψίζω: Πρώτον, συγκροτείται ενιαία διοίκηση για κάθε νέο ασφαλιστικό οργανισμό, με συμμετοχή εκπροσώπων των εντασσόμενων επαγγελματικών κλάδων.
Δεύτερον, δημιουργούνται ενιαίες διευθύνσεις, ενιαίοι και ισχυρότεροι ελεγκτικοί μηχανισμοί.
Τρίτον, τηρούνται ειδικοί διακριτοί λογαριασμοί για κάθε εντασσόμενο Ταμείο, έτσι ώστε να μην αναμειγνύεται η περιουσία «πλουσίων» και «πτωχών», ελλειμματικών δηλαδή ή πλεονασματικών οργανισμών. Όλοι οι εντασσόμενοι φορείς και κλάδοι διατηρούν την οικονομική και λογιστική τους αυτοτέλεια.
Τέταρτον, δεν θίγεται ούτε η υπηρεσιακή σχέση ούτε η μισθολογική κατάσταση ούτε η εξέλιξη του προσωπικού που υπηρετεί στους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Και πέμπτον, δεν μεταβάλλονται οι όροι, οι προϋποθέσεις, το ύψος και το είδος των παροχών των φορέων και των κλάδων που ενοποιούνται.
Με βάση τις συγκεκριμένες αυτές αρχές, οι 133 φορείς και κλάδοι, που εποπτεύονται από το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, περιορίζονται δραστικά· ομαδοποιούνται σε έναν περιορισμένο αριθμό φορέων στην Κύρια Ασφάλιση, έναν περιορισμένο αριθμό φορέων στην Επικουρική Ασφάλιση, έναν περιορισμένο αριθμό φορέων στην Πρόνοια και την Υγεία.
Επιμένουμε σε ουσιαστική λύση απέναντι στο σημερινό κατακερματισμό του Συστήματος, σε λύση ορθολογική και στέρεη, που αντιμετωπίζει αδικίες, σε λύση προοπτικής και ευθύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι σ’ αυτή την Αίθουσα, αλλά και όλοι οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς, μιλούμε για κοινωνική αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική συνοχή. Ο στόχος είναι κοινός. Δεν μπορεί, όμως, να καταγγέλλουμε το Κράτος για τις αδυναμίες που το χαρακτηρίζουν, και όταν έρχεται η ώρα των αποφάσεων, να ξεχνιούνται τα πάντα. Οφείλουμε να συμπράττουμε για το Κράτος που θέλουμε· οφείλουμε να χτίζουμε στέρεες γέφυρες για τη δικαιότερη κατανομή των κοινωνικών πόρων· οφείλουμε να διασφαλίζουμε την αλληλεγγύη των γενεών.
Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, σε αρκετά κράτη έχει δημιουργηθεί ένα Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών. Η ιδέα υιοθετείται τόσο από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, όσο και από τους κοινωνικούς φορείς.
Σήμερα, μπορούμε να κάνουμε το πρώτο βήμα. Προτείνουμε τη δημιουργία «Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών», με σκοπό τη δημιουργία αποθεματικών για τη χρηματοδότηση κλάδων σύνταξης των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, από το 2019 και μετά. Πόροι του Εθνικού αυτού Ταμείου είναι: το 10% των συνολικών ετήσιων εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών· το 1/25, δηλαδή το 4%, των ετήσιων εσόδων από το ΦΠΑ και το 10% των ποσών που εισπράττουν φορείς κοινωνικής ασφάλισης από κοινωνικούς πόρους.
Κι αυτό το διευκρινίζω και το τονίζω: Το 10% αφορά στους κοινωνικούς πόρους, και όχι στα αποθεματικά των Ταμείων· είναι ελάχιστη συνεισφορά στους αδύναμους του Συστήματος και στη νέα γενιά· είναι στοιχειώδης έκφραση κοινωνικής αλληλεγγύης.

Βασική καινοτομία της μεταρρύθμισης που προωθούμε είναι η θέσπιση πρωτοποριακών μέτρων για την προστασία της μητρότητας. Στόχος είναι να στηρίζεται η εργαζόμενη μητέρα, τον καιρό που πραγματικά έχει μεγαλύτερη ανάγκη, τον καιρό που τα παιδιά της είναι μικρά.
Επίσης, θεσπίζονται διατάξεις που παρέχουν κίνητρα για την εθελούσια παραμονή στην εργασία έως και τρία χρόνια πέραν του χρόνου συνταξιοδότησης, αλλά και αντικίνητρα στην πρόωρη συνταξιοδότηση. Άμεση προτεραιότητα δίνεται στην Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Στόχος είναι να εξασφαλιστεί, στο μέγιστο βαθμό, η καλύτερη εξυπηρέτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων, ο περιορισμός της γραφειοκρατίας, ο έλεγχος των δαπανών. Στόχος είναι να αντιμετωπιστούν, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, τα αντικοινωνικά φαινόμενα της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαποφυγής και της αδήλωτης εργασίας. Για τον ίδιο σκοπό, καθιερώνεται η ηλεκτρονική διασταύρωση στοιχείων και δημιουργούνται μεικτά κλιμάκια ελέγχου.
Καταλήγοντας, θέλω να διευκρινίσω ότι απομένει προς ρύθμιση το ζήτημα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, που εξακολουθεί να εξετάζεται από την αρμόδια Επιτροπή. Δεν καταργείται, βέβαια, ο θεσμός! Όμως, δεν μπορεί να παραμένουν στο καθεστώς αυτό επαγγέλματα που τα έχει βγάλει από τις ιδιαιτερότητες του παρελθόντος η ίδια η πραγματικότητα.
Τονίζω, μία ακόμη φορά, ότι οι υποχρεώσεις της Πολιτείας παραμένουν ισχυρές και παραμένουν στο ακέραιο. Υπογραμμίζω ότι η μεταρρύθμιση που προτείνουμε δημιουργεί τις βάσεις για τα επόμενα στέρεα βήματα κοινωνικής αλληλεγγύης· δημιουργεί τις βάσεις για το σχεδιασμό και την καθιέρωση Κατώτατης Εθνικής Σύνταξης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κινούμαστε με συνέπεια στους άξονες που αναπτύξαμε, τόσο προεκλογικά όσο και στις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης. Οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε ξεπερνούν τα όρια μιας κυβερνητικής θητείας. Στόχος του σχεδίου νόμου που καταρτίζουμε είναι να δρομολογηθούν –άμεσα- οι απόλυτα αναγκαίες και επείγουσες αλλαγές. Χρέος όλων είναι να μην αφήσουμε το συντηρητισμό των λίγων να γίνει ανάχωμα στο συμφέρον των πολλών. Επιλογή μας είναι να χτίσουμε σταδιακά, ήπια, υπεύθυνα ένα Σύστημα που να γίνεται ολοένα και πιο δίκαιο· ένα Σύστημα που δεν θα κινδυνεύει να καταρρεύσει· ένα Σύστημα που δεν θα επιβάλει σε κάποιους άλλους, στο κοντινό μέλλον, ούτε να περικόψουν παροχές για τους πολλούς ούτε να αφαιρέσουν υπηρεσίες από τη νέα γενιά. Αυτή είναι η πολιτική της ευθύνης μπροστά στα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα. Αυτή είναι η προοδευτική πολιτική αντίληψη. Αυτή είναι η στρατηγική μας. Και η στρατηγική αυτή, η στρατηγική των μεταρρυθμίσεων, δεν ανακόπτεται, δεν αναστέλλεται, δεν σταματά!

Αυτή είναι η δέσμευση που αναλάβαμε στις 16 Σεπτεμβρίου, και τη δέσμευση αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν τη διαπραγματεύομαι. Τη μεταρρυθμιστική στρατηγική δεν τη διαπραγματεύομαι. Δεν πρόκειται να συμβιβαστώ με την αντιδραστικότητα λίγων βολεμένων.

Δεν πρόκειται να δεχθώ να θυσιαστεί το συμφέρον των πολλών σε κομματικές ή συντεχνιακές σκοπιμότητες. Δεν πρόκειται να παραβλέψουμε τους κινδύνους που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι νέοι και οι νέες μας σε μερικά χρόνια από σήμερα, αν δεν λάβουμε άμεσα μέτρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σκόπιμη υποτίμηση υπαρκτών προβλημάτων είναι συμπεριφορά υποκρισίας. Η αδράνεια είναι φυγόπονη επιλογή ανευθυνότητας. Η αντίδραση σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις είναι επιλογή κοινωνικής αδιαφορίας. Συμμέτοχοι σ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνουμε! Και να το ξεκαθαρίσω:

Κανένα εφήμερο πολιτικό κόστος δεν μπορεί να υπερκεράσει το κόστος που θα πληρώσει η κοινωνία μας, εάν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα οι αδυναμίες του Ασφαλιστικού Συστήματος. Είμαι αποφασισμένος να συνεχίσω -όποιο κόστος κι αν χρειαστεί- το δρόμο που εγγυάται ασφάλεια και σιγουριά για τους πολλούς· το δρόμο που οδηγεί σε μια συνεκτικότερη και δικαιότερη κοινωνία· το δρόμο που δικαιούνται οι νέες και οι νέοι της πατρίδας μας· το δρόμο που συμφωνήσαμε με τους πολίτες.

Η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος είναι κοινό, επιτακτικό χρέος. Είναι ανάγκη που προκύπτει τόσο από την προβληματική και άδικη πραγματικότητα που άφησε το χτες, όσο και από τις προβλέψεις για τις δημογραφικές προκλήσεις του μέλλοντος.
Οφείλουμε, λοιπόν, να τολμήσουμε! Οφείλουμε να συμφωνήσουμε, να δρομολογήσουμε και να πραγματοποιήσουμε, με τον πιο ήπιο και δίκαιο τρόπο, τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για το συμφέρον των πολλών· μεταρρυθμίσεις που προσαρμόζουν το Ασφαλιστικό Σύστημα στις σύγχρονες ανάγκες· μεταρρυθμίσεις που εγγυώνται περισσότερη συνοχή, περισσότερη αλληλεγγύη στην κοινωνία· μεταρρυθμίσεις που προσφέρουν μακρόπνοη προοπτική ασφάλειας σ’ όλες τις κοινωνικές ομάδες, σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, σε όλες τις Ελληνίδες και σ’ όλους τους Έλληνες. Αυτό είναι σήμερα το ζητούμενο.
Και το ζητούμενο αυτό είναι απαίτηση εκατομμυρίων πολιτών που ζητούν σιγουριά και ασφάλεια. Είναι απαίτηση εκατομμυρίων πολιτών που ζητούν περισσότερη δικαιοσύνη. Είναι απαίτηση που καθιστά την Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση απαραίτητη, επιτακτικά αναγκαία, κοινωνικά επιβεβλημένη· καθιστά την Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση υποχρέωση όλων των πολιτικών δυνάμεων και όλων των κοινωνικών φορέων, υποχρέωση στους πολλούς, υποχρέωση στους οικονομικά ασθενέστερους, υποχρέωση στις νέες και τους νέους μας, σε τελική ανάλυση, υποχρέωση στην πατρίδα μας.

31 Οκτωβρίου 2008 Κώστας Καραμανλής: Όλοι θα κριθούμε από το μέτρο ευθύνης και σοβαρότητας που θα επιδείξουμε στο επόμενο διάστημα

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζήτησα τη σημερινή συζήτηση, για να δούμε όλοι μαζί τις διαστάσεις της παγκόσμιας κρίσης και τις πολιτικές που απαιτούνται. Η κρίση είναι μεγάλη. Η διάρκειά της, η έντασή της είναι απρόβλεπτη. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτό ελπίζω να το συνειδητοποιούμε όλοι.

Όλοι θα κριθούμε από το μέτρο ευθύνης και σοβαρότητας που θα επιδείξουμε στο επόμενο διάστημα, σημείωσε στη δευτερολογία του ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, απαντώντας στην κριτική της αντιπολίτευσης και ειδικά για το σχέδιο στήριξης των τραπεζών.

Απαντώντας στην κριτική του ΠΑΣΟΚ για το σχέδιο στήριξης του τραπεζικού συστήματος ο πρωθυπουργός μίλησε για πλήρη σύγχυση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αδυναμία διαμόρφωσης συγκεκριμένης θέσης και απόπειρα διαστρέβλωσης και χαρακτήρισε ψευδείς και ανυπόστατους του ισχυρισμούς ότι χαρίζονται δισ. ευρώ στις τράπεζες. Τίποτα δεν χαρίζεται σε κανέναν, υπογράμμισε.

Όπως είπε, το Δημόσιο, όχι μόνο δεν θα χάσει από το σχέδιο, αλλά θα έχει όφελος έως και 500 εκ ευρώ ετησίως, που θα διατίθενται για έργα ανάπτυξης και για κοινωνικές παρεμβάσεις.

Στόχος του ελληνικού σχεδίου είναι να στηριχθεί η χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, να στηριχθεί η ανάπτυξη και η απασχόληση, η χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχείρησεων, να στηριχθούν τα νέα ζευγάρια που χρειάζονται στεγαστικό δάνειο. Αυτή είναι αλήθεια, τόνισε ο πρωθυπουργός και συμπλήρωσε: Αρνούμενοι τη λύση αυτή, εκείνοι που δημοκοπούν τι απαντούν στους καταθέτες;

Ακολουθεί η δευτερολογία του πρωθυπουργού από τα πρακτικά της Βουλής: 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε μπροστά σε μία, όπως είπαμε, μεγάλη και σοβαρή κρίση. Είναι φυσικό να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Όμως, θέλω να τονίσω εξαρχής στη δευτερολογία μου ότι θα κριθούμε όλοι από το μέτρο ευθύνης και σοβαρότητας που θα επιδείξουμε στο διάστημα που θα ακολουθήσει. 
Έρχομαι τώρα σε κάποιες απαντήσεις, σε κάποιες διευκρινίσεις που θεωρώ απαραίτητο να δοθούν. 
Άκουσα σήμερα ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει τις λύσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης. Έως πρόσφατα έλεγε ότι δεν υπάρχει καν κρίση! Στις αρχές του χρόνου, ζητώντας προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την οικονομία, έλεγε ότι η επίκληση της διεθνούς συγκυρίας «δεν είναι τίποτε άλλο παρά άλλοθι» της Κυβέρνησης! 
Στη συνέχεια, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ισχυριζόταν ότι «η κρίση δεν είναι οικονομική, αλλά πολιτική». 
Το Σεπτέμβρη ισχυριζόταν ότι η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί τη διεθνή κρίση «για να αποφύγει τις ευθύνες της». Μια μέρα αργότερα πέρασε στο άλλο άκρο, για να πει ότι «η Κυβέρνηση δεν είδε» τάχα «την κρίση να έρχεται». 
Στις αρχές Οκτωβρίου, δηλαδή πριν από λίγες εβδομάδες, ισχυριζόταν πως «η κρίση στην Ελλάδα είναι ελληνικής προέλευσης». Τόση σοβαρότητα! 
Και ερωτώ: Ελληνικής προέλευσης ήταν η εκτόξευση της διεθνούς τιμής του πετρελαίου από τα 26 δολάρια στα 150, σχεδόν, δολάρια; Ελληνικής προέλευσης ήταν ο υπερδιπλασιασμός του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη; 
Ισχυρίζεται ακόμη ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ότι «η κρίση οφείλεται σε πολιτικές που έχουν ως εκφραστή τους στην Ελλάδα τη Νέα Δημοκρατία». Και ερωτώ: Στην Αγγλία ποιον εκφραστή έχουν; Στην Ισπανία ποιον εκφραστή έχουν; Στην Ουγγαρία ποιον εκφραστή έχουν; 
Υπήρξαν –ναι ή όχι;- μεγαλύτερα προβλήματα στις χώρες αυτές; Εξαγγέλθηκαν –ναι ή όχι;- πολλαπλασίως περισσότερα από τις χώρες αυτές για τη στήριξη των τραπεζικών τους συστημάτων; 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι λυπηρό να μην υπάρχει, ούτε σε δύσκολες ώρες, στοιχειώδης υπευθυνότητα. Είναι λυπηρό να υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που επιχειρούν να παραπλανήσουν τον πολίτη, ειδικά σ’ αυτή τη συγκυρία.
Η αντιμετώπιση της διεθνούς οικονομικής κρίσης δεν γίνεται ούτε με δογματισμούς ούτε με επιστροφή στο παρελθόν· δεν γίνεται ούτε με ακραίες κρατικίστικες αντιλήψεις ούτε με ακραίες νεοφιλελεύθερες εμμονές. Οι νέοι κίνδυνοι απαιτούν νέες ιδέες. Απαιτούν ρεαλισμό. Απαιτούν βαθιά επίγνωση της διεθνούς πραγματικότητας. Απαιτούν υπεύθυνη εκτίμηση των κινδύνων και των ενδεχόμενων κινδύνων. Όμως, από κόμματα και πολιτικούς αρχηγούς που δεν διαθέτουν συγκεκριμένες απόψεις για την αντιμετώπιση της κρίσης τι μπορεί άραγε να περιμένει κανείς; 
Έρχομαι τώρα στις υποσχέσεις που μοιράζονται αφειδώς και εύκολα· πακέτα που αλλάζουν ανάλογα με την επικαιρότητα· μέτρα που τροποποιούνται, αυξάνονται, ανακαλούνται, αλλά βέβαια ποτέ -μα ποτέ- δεν κοστολογούνται! 
Πρώτ’ απ’ όλα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει κανείς που να θέλει περισσότερο από την Κυβέρνηση -από την εκάστοτε κυβέρνηση- την εφαρμογή μέτρων στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων. 
Δεν υπάρχει κανένας που να θέλει περισσότερο την επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης. Δεν υπάρχει κανένας που να θέλει περισσότερο την ασφαλέστερη έξοδο από τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης. Τίποτα, όμως, δεν γίνεται και δεν μπορεί να γίνει με ευχές και λόγια κενά περιεχομένου. 
Οι υποσχέσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για παροχές, που με μέτριους υπολογισμούς ξεπερνούν τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Και αυτό το καταλαβαίνουν οι πάντες, ακόμη και τα μικρά παιδιά. Είναι εμπαιγμός, που δεν εξαπατά κανέναν, γιατί οι πολίτες στη χώρα αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν εμπαίζονται, πατούν γερά στην πραγματικότητα, από την οποία, βεβαίως, φαίνεται ότι έχετε αποκοπεί τελείως εσείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά το σχέδιο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, αναφέρθηκα αναλυτικά· να κάνω κάποιες σύντομες σημειώσεις.
Ακούω την Αντιπολίτευση να ισχυρίζεται ότι, δήθεν, «χαρίζονται 28 δισεκατομμύρια στις τράπεζες»! Ακούω τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ισχυρίζεται ότι «η Κυβέρνηση στηρίζει τις τράπεζες με λεφτά του λαού»! 
Και την ίδια στιγμή προσθέτει ότι «βεβαίως, πρέπει να στηριχθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα»! 
Πλήρης σύγχυση, πλήρης αδυναμία για συγκεκριμένη θέση. Απόδειξη απόλυτης πολιτικής ανεπάρκειας μπροστά σε κρίσιμες περιστάσεις, αλλά και απόπειρα διαστρέβλωσης.
Επαναλαμβάνω λοιπόν και τονίζω: Οι ισχυρισμοί ότι χαρίζονται δισεκατομμύρια στις τράπεζες είναι ψευδείς, είναι ανυπόστατοι. Δεν χαρίζεται τίποτε και σε κανέναν! 
Εξηγούμαι: 
Πρώτον, ένα ποσό 5 δισεκατομμυρίων ευρώ αφορά την ενίσχυση της κεφαλαιακής βάσης οιουδήποτε χρηματοπιστωτικού ιδρύματος χρειαστεί κάτι τέτοιο. Αυτό θα γίνει με την αγορά προνομιούχων μετοχών από το Δημόσιο. Το ετήσιο όφελος 10% που θα αποφέρουν στο Δημόσιο οι μετοχές αυτές, θα είναι μεγαλύτερο από το κόστος που θα έχει το Δημόσιο. Το Δημόσιο δηλαδή όχι απλώς δεν ζημιώνεται, αλλά κερδίζει. Επιπλέον, μπορεί αργότερα να πωλήσει τις μετοχές αυτές σε υψηλότερες τιμές και να έχει και πρόσθετο όφελος.
Διευκρινίζω, ακόμη μία φορά, ότι η συμμετοχή του Δημοσίου στο κεφάλαιο των πιστωτικών ιδρυμάτων σημαίνει ταυτόχρονα το διορισμό εκπροσώπου του στα διοικητικά συμβούλιά τους, με δικαίωμα βέτο σε σημαντικά, σε καίρια ζητήματα. Με απλά λόγια, τέρμα οι ανεξέλεγκτες αμοιβές, τέρμα τα μπόνους!
Διευκρινίζω, άλλη μία φορά, ότι η συμμετοχή του Δημοσίου στο κεφάλαιο των πιστωτικών ιδρυμάτων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή τους στα άλλα δύο τμήματα, στα άλλα δύο σκέλη του σχεδίου.
Δεύτερον, τα περισσότερα απ’ όσα προβλέπει το σχέδιο (15 δισεκατομμύρια ευρώ) αφορούν εγγυήσεις δανείων. Και οι εγγυήσεις αυτές θα δοθούν με πλήρη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, αλλά και με σημαντική προμήθεια. Είναι σαφές ότι για τις εγγυήσεις αυτές δεν εκταμιεύεται ούτε ένα ευρώ από τον Προϋπολογισμό.
Τρίτον, ένα ποσό 8 δισεκατομμυρίων ευρώ αφορά την έκδοση και διάθεση ομολόγων για την ενίσχυση της διατραπεζικής ρευστότητας. Τα ομόλογα αυτά θα δοθούν στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έναντι προμήθειας και εξασφαλίσεων. Δεν θα έχουμε δηλαδή, ούτε σ’ αυτή την περίπτωση, εκταμίευση οιουδήποτε ποσού από τον Προϋπολογισμό. Το Δημόσιο τελικά δεν θα χάσει, αλλά θα έχει οικονομικό όφελος.
Επαναλαμβάνω λοιπόν: Η λύση αυτή είναι αναγκαία, αλλά και αναπόφευκτη. Αποβλέπει στην εξασφάλιση αυξημένης προστασίας στους δανειολήπτες και τους καταθέτες, αλλά και στη συγκράτηση των επιτοκίων. Αποβλέπει επίσης στη διασφάλιση τραπεζικών πιστώσεων σε πολίτες και σε επιχειρήσεις που έχουν ανάγκη. Επαναλαμβάνω ότι το σχέδιο που προωθούμε προβλέπει ρητά ότι η πρόσθετη χρηματοδότηση που θα αποκτήσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με τίτλους του Δημοσίου (μέχρι 8 δις ευρώ) θα διοχετευθεί, με ανταγωνιστικούς όρους, σε δάνεια προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και σε στεγαστικά δάνεια. Θαρρώ ότι είναι απόλυτα σαφές αυτό που λέω. 
Επιπλέον -και είναι μεγάλης σημασίας-, με την επιτυχή εφαρμογή του σχεδίου, το Δημόσιο θα εισπράττει από τα πιστωτικά ιδρύματα ποσό έως και 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, τα οποία θα διατίθενται για έργα ανάπτυξης και κοινωνικές παρεμβάσεις. Είναι ένα σημαντικό, και αυτό, οικονομικό και κοινωνικό όφελος. 
Και βεβαίως, όλα αυτά, το τονίζω πάλι, υπό τη θεσμοθετημένη, συνεχή και αυστηρή εποπτεία του ελληνικού Δημοσίου.
Καταλήγω: Το ελληνικό σχέδιο εντάσσεται σε μια συντονισμένη ευρωπαϊκή πολιτική, που στόχο έχει να στηριχθεί η χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, να στηριχθεί η ανάπτυξη και η απασχόληση, να στηριχθεί η χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, να στηριχθούν τα νέα ζευγάρια που χρειάζονται στεγαστικά δάνεια. Αυτή είναι η αλήθεια.
Και ρωτώ οποιονδήποτε επιμένει να δημοκοπεί και να λαϊκίζει: Αρνούμενοι τη λύση αυτή, τι απαντούν στους καταθέτες, που θέλουν να αισθάνονται σιγουριά; Τι απαντούν στο ενδεχόμενο να φύγουν καταθέσεις από τη χώρα; Τι απαντούν στο ενδεχόμενο να αυξηθούν τα επιτόκια, εξαιτίας της έλλειψης διατραπεζικής εμπιστοσύνης;
Ένα μόνο θέλω να προσθέσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Κάποια στιγμή επιχειρήθηκε να αξιοποιηθούν ιδεολογικά τα μέτρα αυτά, για να υποστηριχθούν ιδεολογήματα επιστροφής στον κρατισμό. Κάποια άλλη στιγμή θεωρήθηκε ότι είναι ευκαιρία διαστρέβλωσης και δημαγωγίας. Κάποιοι βρήκαν πιο εύκολο τον ισχυρισμό ότι βρίσκονται πόροι για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, και όχι για τους οικονομικά ασθενέστερους.
Δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το είπα και το ξαναλέω. Δεν χαρίζεται τίποτα σε κανέναν. Με τέτοιους όμως ισχυρισμούς αποκαλύπτεται η ανευθυνότητα που επικρατεί σε ορισμένους. Αποκαλύπτεται ότι κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται καν τι γίνεται στον κόσμο. Αποκαλύπτεται πολύ απλά ότι κάποιοι συμπεριφέρονται επικίνδυνα και δεν δικαιούνται την εμπιστοσύνη κανενός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζήτησα τη σημερινή συζήτηση, για να δούμε όλοι μαζί τις διαστάσεις της παγκόσμιας κρίσης και τις πολιτικές που απαιτούνται. Η κρίση είναι μεγάλη. Η διάρκειά της, η έντασή της είναι απρόβλεπτη. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτό ελπίζω να το συνειδητοποιούμε όλοι. Η πρόκληση για όλους μας ανεξαιρέτως είναι ξεκάθαρη, είναι πασιφανής. Είναι η στρατηγική απέναντι στην επερχόμενη διεθνή ύφεση. Είναι η στήριξη της πραγματικής οικονομίας, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Είναι οι πολιτικές δράσεις που αφορούν άμεσα τους πολίτες, τις ανησυχίες τους, τις προσδοκίες τους.
Σ’ αυτή την πρόκληση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει, πιστεύω, να ανταποκριθούμε όλοι. Και από τη συμπεριφορά μας, τη στάση μας θα μετρηθούμε. Πιστεύω, και το πιστεύω βαθιά, ότι ειδικά σ’ αυτή τη συγκυρία πρέπει να αρθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων, με τις επιμέρους βεβαίως απόψεις του καθενός, αλλά αφήνοντας, έστω προσωρινά, στην άκρη τις συνήθεις εντάσεις και υπερβολές της δημόσιας ζωής μας.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ως Κυβέρνηση κάνουμε απόλυτα σαφές το ότι πρωταρχικός μας στόχος είναι να ελαχιστοποιήσουμε, κάνοντας ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, τις συνέπειες αυτής της κρίσης για τους Έλληνες πολίτες. Μπροστά στο μέγεθος της πρόκλησης, μοναδικό μας μέλημα είναι ο τόπος, και αδιάφορο το οποιοδήποτε πολιτικό ή κομματικό κόστος.

Primus inter pares

Κύριε Πρόεδρε, στην παράταξή σας είσαστε το νούμερο 1 και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Ήθελα να ρωτήσω ποιος είναι το νούμερο 2.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεκάδες, πάρα πολύ καλά, στελέχη. Να σας πω και κάτι. Τον εαυτό μου τον εκλαμβάνω ως primus inter pares (πρώτο μεταξύ ίσων) . 
Εδώ το ζήτημα είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν την διάθεση, τις ικανότητες και το ζήλο, την προθυμία να προσφέρουν, να γίνουν ένα ομοιογενές σύνολο και να κάνουν όσο γίνεται πιο αποτελεσματικό έργο.
9 Σεπτεμβρίου 2007

21 Δεκεμβρίου 2008 Κώστας Καραμανλής: «Eίμαστε σε δύσκολη καμπή, σε καμπή που απαιτεί υπευθυνότητα, ωριμότητα απ όλες τις πολιτικές δυνάμεις»

«η κρισιμότητα απαιτεί υπευθυνότητα από όλους. Από τις τράπεζες να ανταποκριθούν με μείωση των επιτοκίων, από τις επιχειρήσεις να αξιοποιήσουν τα προγράμματα για βελτίωση της ανταγωνιστικής θέσης τους και να επιδείξουν έμπρακτο σεβασμό στους εργαζόμενούς τους, από τα συνδικάτα να λειτουργήσουν με αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα στο κοινωνικό σύνολο και να μην υποτιμούν το ότι ακραία στοιχεία σπεύδουν να εκμεταλλευτούν τις κινητοποιήσεις. Να μη λησμονούν τους ανέργους και ότι έχουνε ευθύνη για την κοινωνική ειρήνη».

Η οικονομική κρίση απαιτεί ωριμότητα απ΄όλους, τονίζει ο πρωθυπουργός

.Κ.Καραμανλής :"Nα οδηγήσουμε τη χώρα με στέρεα βήματα στη δύσκολη διαδρομή της συγκυρίας"

 Η δριμεία κριτική στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για δυσφήμιση της χώρας, αλλά και η ευθεία καταδίκη των ακραίων ομάδων που «επιτίθενται στην οικονομία, την κοινωνική ειρήνη και τη Δημοκρατία» βρέθηκαν στο επίκεντρο της ομιλίας του πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, με την οποία ολοκληρώθηκε η πενθήμερη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2009, στην ολομέλεια της Βουλής.

    «Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, ορισμένοι, και πρωτίστως η αξιωματική αντιπολίτευση, αδιαφορούν για τις πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα και θυσιάζουν σε παιχνίδια ιδιοτέλειας το συλλογικό εθνικό συμφέρον», σημείωσε ο κ. Καραμανλής και πρόσθεσε: «Με ξύλινο καταγγελτικό λόγο, χονδροειδείς ανακρίβειες, ψέματα και υποσχέσεις κενές περιεχομένου δεν λύνονται τα προβλήματα. Το μόνο που κάνουν είναι ότι δείχνουν τεράστια και επικίνδυνη ανευθυνότητα».

    «Την ίδια στιγμή, ακραίες ομάδες, εκμεταλλευόμενες τη θλίψη για τον τραγικό χαμό του παιδιού, εξαπολύουν βίαιη καταστροφική επίθεση στην οικονομία, την κοινωνική ειρήνη και τη Δημοκρατία», είπε ο πρωθυπουργός και υπογράμμισε:

    «Θα μιλάμε με καθαρές κουβέντες. Όχι με μισόλογα. Επιτίθενται στην κοινωνία και την ίδια τη Δημοκρατία. Περιφρονούν τους κόπους των συνανθρώπων μας, το κόστος για τους φορολογούμενους, την απόγνωση των εργαζόμενων στους πληττόμενες επιχειρήσεις,, το πλήγμα στον τουρισμό. Ποδοπατώντας κάθε έννοια πανεπιστημιακού ασύλου, μετέτρεψαν τα ΑΕΙ σε ορμητήρια εμπρηστών.

    Πλήττουν την οικονομία στις πιο δύσκολες στιγμές. Αδικούν κατάφωρα τη χώρα με εικόνες που δεν τις ταιριάζουν. Δεν έχουν το δικαίωμα αυτό. Σας καλώ να το βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί αυτό».

    Ο κ. Καραμανλής, που διαχώρισε τους αγώνες των εργαζομένων και τις ειρηνικές διαμαρτυρίες από τους εμπρησμούς και «την καταστροφική μανία των εξτρεμιστών», είπε ότι όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις πρέπει να πάρουν ξεκάθαρη θέση. Να συμπράττουν ενεργά στην πλήρη απομόνωση των στοιχείων της αναταραχής και «να μη διστάζουν στην αναγκαία και σαφή καταδίκη της τυφλής βίας».

    Απευθυνόμενος μάλιστα στην πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ, είπε ότι «η πορεία της οικονομίας εξαρτάται από τη συμπεριφορά όλων μας, από την κοινωνική ειρήνη και από την εικόνα της χώρας προς τα έξω».

    «Κανείς δεν μπορεί να μετατρέπεται σε αναμεταδότη καταστροφολογικών συνθημάτων, ούτε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Κι όμως, έφτασε στο σημείο με συνέντευξη του σε ιταλικό περιοδικό να διαδίδει ότι το σύνθημα στην Αθήνα είναι "εκατομμύρια δολάρια σε τραπεζίτες και σφαίρες για τους μαθητές". Στο BBC, ότι αυτά που είδαμε ότι είναι η κορυφή του παγόβουνου μόνο. Και να περιφέρει σε ξένα ΜΜΕ αιτήματα για παραίτηση της κυβέρνησης και για εκλογές», τόνισε ο πρωθυπουργός και απηύθυνε ερώτηση προς τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ: Συμφωνείτε με τα συνθήματα που διαδίδετε; Αντιλαμβάνεστε τη ζημιά στον τόπο από τα υπονοούμενά σας; Έτσι υπερασπίζεστε τον τόπο; Λέγονται αυτά από κάποιον που θέλει να κυβερνήσει τη χώρα; [..] και σήμερα λέτε τάχα ότι έτσι στηρίζετε την πατρίδα. Όχι. Τη δυσφημείτε έτσι, για μικροκομματικές σκοπιμότητες και η συμπεριφορά σας είναι επικίνδυνη».

    Σε ό,τι αφορά τα σενάρια συνασπισμών, στα οποία αναφέρθηκε ο κ. Παπανδρέου, και ότι αυτά εξυφαίνονται «από κάποιους κοιτώντας στην παράταξη μας», είπε ότι «οι σεναριογράφοι, δίπλα σας κάθονται, δεξιά και αριστερά σας. Εμείς είμαστε δυνατοί και κάνουμε τη δουλειά μας».

    Ειδικότερα για τις πιέσεις που ασκούνται στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας από τη διεθνή συγκυρία είπε ότι «δεν μπορεί να προστίθενται στην πίεση αυτή, ούτε πολιτικές, ούτε συνδικαλιστικές, ούτε άλλες ανευθυνότητες. Δεν βοηθούν, αλλά βλάπτουν την κοινωνία οι κινητοποιήσεις, που παραλύουν την οικονομική ζωή, πλήττουν το εμπόριο και τον τουρισμό [..] Απαιτείται υπευθυνότητα και συνεννόηση από όλες τις δυνάμεις», είπε ο κ. Καραμανλής.

    Ειδικότερα, υπογράμμισε ότι «η κρισιμότητα απαιτεί υπευθυνότητα από όλους. Από τις τράπεζες να ανταποκριθούν με μείωση των επιτοκίων, από τις επιχειρήσεις να αξιοποιήσουν τα προγράμματα για βελτίωση της ανταγωνιστικής θέσης τους και να επιδείξουν έμπρακτο σεβασμό στους εργαζόμενούς τους, από τα συνδικάτα να λειτουργήσουν με αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα στο κοινωνικό σύνολο και να μην υποτιμούν το ότι ακραία στοιχεία σπεύδουν να εκμεταλλευτούν τις κινητοποιήσεις. Να μη λησμονούν τους ανέργους και ότι έχουνε ευθύνη για την κοινωνική ειρήνη».

    «Η μάχη θα κριθεί από τη σύγκρουση ανάμεσα στην υπευθυνότητα και την ανευθυνότητα και για μας, είναι δεδομένος ο δύσκολος και ανηφορικός ο δρόμος της υπευθυνότητας».
    «Απόφασή μου είναι να οδηγήσουμε τη χώρα με στέρεα βήματα στη δύσκολη διαδρομή της συγκυρίας. Να ολοκληρώσουμε το έργο που μας ανέθεσαν οι πολίτες για μια καλύτερη μέρα. Είμαι αποφασισμένος να παλεύω με ένα γνώμονα: Το συμφέρον της πατρίδας μας, όλων των Ελλήνων. Έχουμε την ακλόνητη πεποίθηση, ότι οι Έλληνες, με ενότητα και ομοψυχία, μπορούμε να πετύχουμε δύσκολους στόχους. Και μπορούμε να τα καταφέρουμε και τώρα», κατέληξε ο πρωθυπουργός ζητώντας από το σώμα να υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό.

Λαμία,15 Φεβρουαρίου 2009 Κώστας Καραμανλής: Δεν είμαι εδώ για να μοιράσω υποσχέσεις. Τα μεγάλα λόγια, ιδίως σε τόσο κρίσιμες ώρες, όπως αυτή που περνούμε σήμερα- η χώρα μας και βεβαίως η Ευρώπη και ο κόσμος όλος- έχουν μηδενικό αντίκρισμα. Είμαι εδώ για να συνεννοηθούμε.

«Εθνική υπόθεση» χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής την αντιμετώπιση της κρίσης, απευθύνοντας προσκλητήριο από τη Λαμία προς όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του τόπου.

«Στις εθνικές υποθέσεις η ιστορική εμπειρία δεν επιτρέπει αυταπάτες», ανέφερε ο πρωθυπουργός και συμπλήρωσε ότι «όποτε οι Έλληνες βρεθήκαμε διασπασμένοι, όποτε προτάσσαμε κομματικές σκοπιμότητες, όποτε υιοθετούσαμε διχαστικές πρακτικές, το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό για όλους. Ενίοτε και καταστροφικό για τον τόπο. Όποτε ενώναμε τις δυνάμεις μας πετυχαίναμε μεγάλους στόχους. Αντιμετωπίζαμε, με επιτυχία, σοβαρότατες προκλήσεις. Κερδίζαμε όλοι οι Έλληνες».

Λαμία,15 Φεβρουαρίου 2009
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι,
Πριν απ’ όλα, να σας πω –το ξέρετε άλλωστε – ότι είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη χαρά να βρίσκομαι εδώ, μαζί σας. Ήρθα να δω από κοντά την πρόοδο των έργων που κατασκευάζονται στην Περιφέρεια, στο Νομό. Πρέπει να πω ότι είναι ένα πραγματικό εργοτάξιο, που αλλάζει την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής. Ήρθα να διαπιστώσω την πρόοδο του Γ’ ΚΠΣ, αλλά και το ξεκίνημα του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου για τη νέα προγραμματική περίοδο.

Επισκέφθηκα, πριν από λίγο, το έργο που παρακάμπτει τη Στυλίδα και τον Καραβόμυλο. Είναι το τελευταίο τμήμα του πετάλου του Μαλιακού,. Έχει μήκος 20 χλμ, προϋπολογισμό 200 εκ. ευρώ και προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2010. Όπως πολύ καλά ξέρετε, ολοκληρώθηκε μέσα πολύ σύντομο χρόνο, θα λέγαμε σε χρόνο ρεκόρ, το μεγαλύτερο τμήμα στο πέταλο του Μαλιακού. Έχει μήκος 54 χλμ. και προϋπολογισμό 600 εκ. ευρώ. Έτσι, από «φονικό» που ήταν το πέταλο αυτό, έγινε ένας σύγχρονος, κλειστός και ασφαλής αυτοκινητόδρομος.

Στο μεταξύ, έχουν ξεκινήσει δύο ακόμη μεγάλα έργα, έργα υψηλής στρατηγικής σημασίας για τη χώρα, αλλά και για την περιοχή, που κατασκευάζονται με τη μέθοδο της σύμβασης παραχώρησης:
Είναι ο αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας (ο Ε 65), μήκους 175 χλμ., που έχει προϋπολογισμό 1,6 δις ευρώ και
ο οδικός άξονας Ράχες Μαλιακού-Κλειδί Ημαθίας, με προϋπολογισμό 1,3 δις ευρώ.

Αγαπητοί φίλοι,

Τα έργα αυτά -με συνολικό προϋπολογισμό 3,7 δις ευρώ- αλλάζουν πραγματικά την εικόνα της Στερεάς Ελλάδας, αλλά και την εικόνα του συγκοινωνιακού χάρτη της Χώρας μας γενικότερα. Σημειώνω ότι, πέρα από αυτά, υλοποιούνται στην περιοχή και άλλα σημαντικά οδικά έργα:
Η Εθνική οδός Νέο Μοναστήρι-Καρδίτσα.
Η σύνδεση της ΠΑΘΕ με το Πορθμείο Γλύφας.
Η ανακατασκευή της Παλαιάς Εθνικής Οδού Λαμίας-Δομοκού.
Η παράκαμψη της Κάτω Τιθορέας.
Η αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής Λιανοκλάδι-Στυλίδα.

Υλοποιούνται, επίσης,…
αρδευτικά και αντιπλημμυρικά έργα,
δίκτυα αποχέτευσης και βιολογικοί καθαρισμοί,
νέα δίκτυα ύδρευσης.

Γίνονται, ακόμη, σημαντικά έργα στον κρίσιμο τομέα της Υγείας. Σημειώνω το νέο κτιριακό συγκρότημα του Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας και το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων στο Δομοκό.

Γίνονται έργα για την Παιδεία και τον Πολιτισμό. Ανάμεσά τους, ήταν ξεχωριστή χαρά να επισκεφθούμε σήμερα το Καινοτομικό Κέντρο Ιστορικής Ενημέρωσης των Θερμοπυλών.

Από το Γ’ ΚΠΣ, χρηματοδοτήθηκαν συνολικά στη Φθιώτιδα πάνω από 1.100 έργα, περίπου 2 δις ευρώ. Θυμίζω ότι, πριν από 5 χρόνια, η έγκαιρη αξιοποίηση των πόρων του Γ’ ΚΠΣ έμοιαζε ανέφικτος στόχος. Είπαμε ότι δεν πρόκειται να αφήσουμε να χαθεί ούτε ένα ευρώ. Το πετύχαμε, με συστηματική δουλειά, για όλα τα Περιφερειακά Προγράμματα.

Οι κοινοτικοί πόροι, τα τελευταία χρόνια, πιάνουν τόπο. Το ίδιο θα γίνει και με το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς 2007-2013. Γνωρίζετε ότι, για τη νέα προγραμματική περίοδο, έχουμε εξασφαλίσει κοινοτικούς πόρους που ξεπερνούν τα 20 δις ευρώ. Από αυτά, το 80% κατευθύνεται στην ανάπτυξη της ελληνικής Περιφέρειας. Περίπου 2,4 δις ευρώ κατευθύνονται στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Κατευθύνονται, κυρίως,…
στην ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα,
στην Παιδεία, την Υγεία και τον Πολιτισμό,
στην Ψηφιακή Σύγκλιση και τον Τουρισμό,
στην προσπελασιμότητα και το Περιβάλλον.

Επειδή ωστόσο – ειπώθηκε άλλωστε- ο Νομός σας εντάσσεται στο Στόχο 2 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο ίδιο διάστημα, μέχρι το 2013 δηλαδή, πρόκειται να διατεθούν εδώ, για έργα υποδομής που δεν είναι επιλέξιμα στο ΕΣΠΑ, επιπλέον πόροι από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που θα φτάσουν τα 150 εκ. ευρώ.

Προσθέτω ακόμη ότι, ως προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, μέσω του προγράμματος «Θησέας» δίδονται υπερδιπλάσιοι πόροι σε σχέση με το παρελθόν. Και το ίδιο και ως προς τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, που επιτέλους απέκτησε αυξημένους και σταθερούς πόρους.

Κυρίες και κύριοι, μια διευκρίνηση: Δεν είμαι εδώ για να μοιράσω υποσχέσεις. Τα μεγάλα λόγια, ιδίως σε τόσο κρίσιμες ώρες, όπως αυτή που περνούμε σήμερα- η χώρα μας και βεβαίως η Ευρώπη και ο κόσμος όλος- έχουν μηδενικό αντίκρισμα. Είμαι εδώ για να συνεννοηθούμε. Για να δούμε, μαζί, τί μπορούμε να κάνουμε, ακόμα περισσότερο, για τον Τόπο, τον Νομό, την Περιφέρεια. Σημείωσα τα θέματα που επισημάνατε. Θέλω να σας βεβαιώσω ότι είμαστε μαζί, απέναντι στα ίδια προβλήματα. Και να σας θυμίσω κάτι που έπρεπε -και πρέπει να είναι -αυτονόητο: Ότι τα προβλήματα δεν έχουν κομματικό χρώμα. Είναι κοινά για όλους τους πολίτες αυτής της χώρας.

Κυρίες και κύριοι,

Ολόκληρος ο κόσμος είναι σήμερα σε μια πολύ δύσκολη, εξαιρετικά δύσκολη καμπή. Η διεθνής οικονομική κρίση -η πιο μεγάλη στη μεταπολεμική ιστορία της ανθρωπότητας- κτυπά ήδη και την πόρτα της Χώρας μας. Το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο. Θα είναι δύσκολο. Απαιτείται ένταση των προσπαθειών μας, σε όλα τα μέτωπα, σε όλους τους τομείς, σε όλες τις Περιφέρειες της Χώρας. Από τις επιχειρήσεις και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Τους παραγωγικούς και τους κοινωνικούς φορείς. Τις Περιφερειακές Διοικήσεις και την Αυτοδιοίκηση. Από την Κυβέρνηση, πάνω απ’ όλα. Αλλά και από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Απαιτείται να κάνουμε όλοι ό,τι είναι δυνατό για να θωρακίσουμε, ακόμη περισσότερο, την Οικονομία μας.

Πρώτη προτεραιότητά μας είναι να μειώσουμε τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής καταιγίδας στη Χώρα μας. Οι άξονες του Σχεδίου μας απέναντι στην πρωτόγνωρη αυτή κρίση είναι στέρεοι. Στόχος είναι…
να διατηρήσουμε θετικό ρυθμό ανάπτυξης.
Να συγκρατήσουμε την αύξηση του δημόσιου ελλείμματος και σταδιακά να το μειώσουμε στα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας.
Να θωρακίσουμε την απασχόληση και να στηρίξουμε τους οικονομικά ασθενέστερους συμπολίτες μας.

Ξέρουμε –και το ξέρουμε όλοι- ότι τα περιθώρια είναι ασφυκτικά. Η Οικονομία μας έχει σημαντικές δυνατότητες, αλλά και σοβαρές αδυναμίες.
Οι δυνατότητες οφείλονται, πρωτίστως, στις μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Οι αδυναμίες εντοπίζονται, κυρίως, στο τεράστιο δημόσιο χρέος. Αυτή είναι η μεγάλη πληγή της Οικονομίας μας. Εκεί καταλήγουν όλα τα έσοδα από το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων. Πληρώνουμε δηλαδή, μόνο για τους τόκους, 12 δις ευρώ το χρόνο.

Θέλω να υπογραμμίσω ότι, στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, βάζουμε στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων μας τους τομείς και τους κλάδους, που πλήττονται πιο άμεσα, πιο έντονα, από την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Σε ό,τι αφορά τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις:
Βάλαμε σε εφαρμογή, μέσω του Ταμείου Εγγυοδοσίας, πρόγραμμα πλήρους επιδότησης του επιτοκίου για δάνεια κεφαλαίου κίνησης και έχουν, ήδη, εγκριθεί περίπου 6 χιλ. αιτήσεις.
Έχουμε, ήδη, ενεργοποιήσει -και ενεργοποιούμε άμεσα- ακόμη περισσότερες νέες δράσεις του επιχειρησιακού προγράμματος Επιχειρηματικότητα – Ανταγωνιστικότητα, που φτάνουν το 1,3 δις ευρώ. Αφορούν, κυρίως,
την ίδρυση νέων επιχειρήσεων σε περιοχές που πλήττονται πιο έντονα,
την επιχειρηματικότητα των νέων και των γυναικών,
τη στήριξη μικρών μεταποιητικών επιχειρήσεων,
τις δραστηριότητες Έρευνας και Τεχνολογίας.

Ξεχωριστή έμφαση δίνουμε στον Τουρισμό, που δέχεται αυξημένη πίεση από τη διεθνή κρίση.
Προχωρά για ψήφιση ειδική ρύθμιση για τη μείωση του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων και του τέλους για τους Δήμους.
Προωθείται νομοθετική ρύθμιση για τη λειτουργική τακτοποίηση ξενοδοχειακών μονάδων.
Μπαίνουν σε εφαρμογή προγράμματα επιδότησης για την ποιοτική αναβάθμιση καταλυμάτων.
Επιδοτείται η πρόσληψη ανέργων σε εποχικές ξενοδοχειακές μονάδες.
Ενισχύεται το πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού.

Σε ό,τι αφορά τον Αγροτικό Τομέα:
Όπως όλοι γνωρίζετε, στη νέα προγραμματική περίοδο, οι αγρότες μας θα έχουν κοινοτικές επιδοτήσεις, περίπου 18 δις ευρώ. Θα έχουμε όμως και επιπλέον κοινοτικούς πόρους για αγροτικές υποδομές, που φτάνουν τα 4 δις ευρώ.
Συνεχίζουμε, έτσι, την κατασκευή μικρών και μεγάλων έργων αγροτικής υποδομής.
Ενισχύουμε τους νέους αγρότες με αυξημένη, έως και 70 χιλ. ευρώ, επιδότηση.
Προχωρούμε -όπως, ήδη, εξαγγείλαμε- στην κάλυψη βασικών ζημιών που υπέστησαν οι αγρότες μας το 2008.

Βασικός άξονας του Σχεδίου μας για την έξοδο από την κρίση είναι η θωράκιση της απασχόλησης και η στήριξη στους συμπολίτες μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Στην κατεύθυνση αυτή:
Επιστρατεύουμε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και μετατρέπουμε το επίδομα ανεργίας σε επίδομα εργασίας.
Βάλαμε σε εφαρμογή στοχευμένες δράσεις, με τις οποίες παρέχεται, ως το τέλος του χρόνου, υποστήριξη σε 200 χιλ. ανέργους συμπολίτες μας να βρουν δουλειά.
Εφαρμόζουμε αυξημένα μέτρα για την προστασία των δανειοληπτών.
Δίνουμε ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στην αντιμετώπιση φαινομένων ακρίβειας.

Στο μεταξύ, έχουμε ενεργοποιήσει το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής και εξαντλούμε κάθε περιθώριο για στοχευμένες μεταβιβάσεις στις ευπαθείς ομάδες. Χορηγείται, τώρα, Έκτακτο Επίδομα Κοινωνικής Συνοχής σε περισσότερους από 1,5 εκ. δικαιούχους. Προετοιμάζεται η χορήγηση επιδόματος στεγαστικού δανείου στους δικαιούχους του ΕΚΑΣ και τους επιδοτούμενους ανέργους. Αυτό που θέλω να ξέρετε είναι ότι κάνουμε και θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για τη στήριξη εκείνων που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Κυρίες και κύριοι,

Η παγκόσμια οικονομική κρίση αφορά όλες τις χώρες, όλες τις οικονομίες, όλες τις κοινωνίες. Σημειώνω μόνο ότι η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας εκτιμά ότι η παγκόσμια αυτή καταιγίδα θα αφήσει, μέσα στο χρόνο, πάνω από 50 εκ. άνεργους. Είναι μια κρίσιμη πρόκληση για ολόκληρο τον Κόσμο. Είναι μια πρόκληση που γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Είναι, σε τελική ανάλυση, μια υπόθεση τεράστιας σημασίας. Μια εθνική υπόθεση. Και στις εθνικές υποθέσεις η ιστορική εμπειρία δεν επιτρέπει αυταπάτες. Όποτε οι Έλληνες βρεθήκαμε διασπασμένοι, όποτε προτάσσαμε κομματικές σκοπιμότητες, όποτε υιοθετούσαμε διχαστικές πρακτικές, το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό για όλους. Ενίοτε και καταστροφικό για τον τόπο. Όποτε ενώναμε τις δυνάμεις μας πετυχαίναμε μεγάλους στόχους. Αντιμετωπίζαμε, με επιτυχία, σοβαρότατες προκλήσεις. Κερδίζαμε όλοι οι Έλληνες.

Σε κάθε λοιπόν εθνική υπόθεση καθοριστικά στοιχεία είναι η συνεννόηση, η συνένωση δυνάμεων, η ομοψυχία. Αυτά είναι και σήμερα τα κρίσιμα στοιχεία που ορίζουν τις αντοχές της Οικονομίας, τη συνοχή της Κοινωνίας, το αύριο της Πατρίδας μας. Η Χώρα δεν αντέχει μετωπικές συγκρούσεις. Δεν αντέχει ανευθυνότητες. Δεν αντέχει πολωτικές, διχαστικές πρακτικές.

Οι περιστάσεις απαιτούν στοιχειώδη συνεννόηση. Η συναίνεση, τουλάχιστον στα βασικά, είναι επιβεβλημένη. Δεν μπορεί, δεν περιμένω, να συμφωνήσουμε σε όλα. Αλλά δεν μπορεί οι πολιτικές δυνάμεις να διαφωνούμε σε όλα. Δεν μπορεί να υπάρχει άρνηση σε όλα. Δεν είναι στάση ευθύνης το ‘’όχι σε όλα’’. Το τονίζω: Δεν χωρά στις κρίσιμες αυτές περιστάσεις το ‘’όχι σε όλα’’. Δεν είναι πολιτική ευθύνης η απόπειρα έντασης, η απόπειρα ισοπέδωσης των πάντων.

Λέω το αυτονόητο: Εάν δεν συμπράξουμε όλοι σε κοινούς στόχους, οι επιπτώσεις από την παγκόσμια οικονομική θύελλα θα είναι δυσμενέστερες. Και αυτό δεν θα σταματήσω να το επαναλαμβάνω. Τόσο οι επόμενοι μήνες, οι δύσκολοι μήνες που έρχονται, όσο και το αύριο του τόπου μας, εξαρτώνται από την υπευθυνότητα όλων μας, πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.

Εμείς είχαμε και βέβαια δεν έχουμε ποτέ κανένα δίλημμα επιλογής. Η δική μας επιλογή ήταν και είναι σταθερή: Είναι οι πολιτικές που αποδεικνύουν υπευθυνότητα στην πράξη. Υπευθυνότητα απέναντι στους πολίτες, απέναντι στο σήμερα και το αύριο του τόπου. Υπευθυνότητα για την Οικονομία, υπευθυνότητα για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Κώστας Καραμανλής