26 Σεπτεμβρίου 2009 Κώστας Καραμανλής: Η δέσμευσή μας να μιλήσουμε την γλώσσα της αλήθειας, να καταθέσουμε ξεκάθαρα το σχέδιό μας για την έξοδο της χώρας από τη διεθνή κρίση, είναι πιστεύω η καλύτερη, η χειροπιαστή απόδοση τιμής στο παράδειγμα ζωής και τη θυσία του Παύλου Μπακογιάννη.

Η θυσία του Παύλου Μπακογιάννη απέδειξε ότι η Δημοκρατία δεν λυγίζει από τέτοια χτυπήματα. Βγαίνει ακόμα πιο δυνατή, ακόμα πιο σίγουρη, ακόμα πιο σταθερή.

Ομιλία του κ. Κώστα Καραμανλή στην εκδήλωση μνήμης για την επέτειο των 20 χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη

Αθήνα, 26 Σεπτεμβρίου 2009

Είκοσι χρόνια πριν, κάποιοι πίστεψαν ότι, δολοφονώντας τον Παύλο Μπακογιάννη, θα πετύχαιναν ισχυρό πλήγμα στη Δημοκρατία και την εθνική συμφιλίωση. Κάποιοι πίστεψαν ότι η βία, η τρομοκρατία, οι σφαίρες αρκούν για να σιγήσουν ιδέες, αρχές και αξίες.

Η είδηση της άνανδρης δολοφονίας του Μπακογιάννη συγκλόνισε όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες.

«Είμαστε», τόνιζε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, «η Πολιτική Παράταξη που ταυτίζει το Έθνος με το Λαό, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της. Είμαστε η Πολιτική Παράταξη που ταυτίζει την Εθνική Ανεξαρτησία με τη Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινωνικό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη».

 Συγκλόνισε τους συναγωνιστές του στη δική μας μεγάλη οικογένεια, τη Νέα Δημοκρατία. Συγκλόνισε και τους πολιτικούς του αντιπάλους. Είχε κερδίσει δίκαια την εκτίμηση και το σεβασμό όλων.

Η δολοφονία του προκάλεσε την οργή απέναντι στους άνανδρους εγκληματίες. Ανέδειξε ταυτόχρονα και το κοινό χρέος. Την υποχρέωση όλων να αποδεικνύουμε, σε κάθε εχθρό της Δημοκρατίας, ότι τα εγκλήματά τους δεν καταφέρνουν, παρά μόνο να δυναμώνουν τη συστράτευσή μας στο δρόμο για το συλλογικό καλό. Δυναμώνουν τον αγώνα μας απέναντι σε κάθε φαινόμενο τρομοκρατίας και σε κάθε φαινόμενο εξτρεμιστικής δραστηριότητας και βίας.

Η άσκηση βίας δεν περνά. Απορρίπτεται με αποτροπιασμό από την κοινωνία. Προσκρούει στην ξεκάθαρη βούλησή μας. Καμία ανοχή στο έγκλημα. Καμία ανοχή στην εξτρεμιστική δράση. Καμία ανοχή στους εχθρούς της Δημοκρατίας και της κοινωνικής ομαλότητας. Η τύχη όσων εμπλέκονται είναι προδιαγεγραμμένη. Δεν θα ξεφύγουν. Θα συλληφθούν.

Αισθάνομαι στο σημείο αυτό την ανάγκη να εξάρω το ρόλο της Ελληνικής Αστυνομίας. Η προσφορά των Αστυνομικών στην κοινωνία είναι διαρκής. Επιτελούν την αποστολή τους με αυτοθυσία. Μοχθούν, ξενυχτούν, διακινδυνεύουν για την ασφάλεια όλων μας. Οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε δημόσια. Οφείλουμε να το λέμε.

Κύριε Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι,

Η θυσία του Παύλου Μπακογιάννη απέδειξε ότι η Δημοκρατία δεν λυγίζει από τέτοια χτυπήματα. Βγαίνει ακόμα πιο δυνατή, ακόμα πιο σίγουρη, ακόμα πιο σταθερή.

Είκοσι χρόνια μετά, τα οράματα που εμπνεύστηκε ο Παύλος Μπακογιάννης, με διορατικότητα και οξυδέρκεια, σε ώρες δύσκολες για τον Τόπο, είναι πια εμπεδωμένη κατάκτηση της Δημοκρατίας μας. Η Δημοκρατία μας είναι σήμερα πιο στέρεη από ποτέ. Η Ελλάδα είναι στον σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας. Οι διχασμοί, που ταλάνισαν την Πατρίδα μας είναι πλέον ένα μακρινό κομμάτι της ιστορίας μας. Αυτό το κομμάτι ανήκει, οριστικά και αμετάκλητα, στο παρελθόν. Η εθνική συμφιλίωση είναι σήμερα μια από τις σταθερές του πολιτικού στερεώματος και, προπάντων, ολόκληρης της Κοινωνίας. Ο Παύλος Μπακογιάννης θα ήταν σήμερα περήφανος για όσα πετύχαμε οι Έλληνες. Θα ζητούσε, ίσως, όπως έκανε πάντα, ακόμα πιο αποφασιστικά, ακόμα πιο γρήγορα βήματα.

Κυρίες και κύριοι,

Ο Παύλος Μπακογιάννης υπηρέτησε τη Δημοκρατία ως πολιτικός, ως δημοσιογράφος, ως επιστήμονας. Ήταν η ελεύθερη φωνή που εμψύχωνε τον αντιδικτατορικό αγώνα, μέσα από το ελληνικό πρόγραμμα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας και της Ντόιτσε Βέλλε. Ήταν, στη Μεταπολίτευση η ήρεμη, αλλά διεκδικητική φωνή, που μαχόταν, μέσα και έξω από το Κοινοβούλιο, για μια πολιτική που έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Μαχόταν για την πολιτική που παράγει χειροπιαστά αποτελέσματα στη ζωή των πολιτών. Που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις τους. Που δημιουργεί συνεχώς περισσότερες, καλύτερες ευκαιρίες για προκοπή και πρόοδο.

Ο Μπακογιάννης εξέφραζε την πολιτική που τολμά -μπροστά στα μεγάλα, στα σημαντικά- να παραμερίζει τα επιμέρους. Να προχωρά στη σύνθεση, τη συνεννόηση, τη δυναμική προώθηση του κοινού συμφέροντος. Μεγάλο μέρος από αυτά είναι, δυστυχώς, ακόμα και σήμερα ζητούμενο για τη δημόσια ζωή. Ζητούμενο για το οποίο κάποιοι οφείλουν να ξαναεκτιμήσουν τη στάση τους. Ιδίως, μάλιστα, σε δύσκολους καιρούς, όπως αυτοί που διανύουμε σήμερα. Το παράδειγμα του Παύλου Μπακογιάννη είναι οδηγός και σ’ αυτήν την περίπτωση.

Η πολιτική για τον Μπακογιάννη ήταν στάση ζωής. Είχε καθαρή αντίληψη για τα πράγματα, ορατή σε ολόκληρη την πορεία του. Μια αντίληψη που είχε φανεί πολύ νωρίτερα, μέσα από την κοινωνική δράση που ανέπτυξε. Ιδίως σ’ ό,τι αφορά τις συνθήκες ζωής των Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία.

Φάνηκε, το ίδιο έντονα, και στο φιλόδοξο σχέδιό του, όπως ακούστηκε, για την ανάπτυξη της αγαπημένης του Ευρυτανίας. Απεικονίζεται στο ολοκληρωμένο πρόγραμμα, που υπέβαλε στην τότε ΕΟΚ και εγκρίθηκε, κατά τραγική ειρωνεία, την ημέρα της δολοφονίας του.

Φάνηκε στις θέσεις, που με σαφήνεια διατύπωνε, σ’ ό,τι αφορά το ρόλο που μπορεί και οφείλει να διαδραματίζει η Παράταξή μας στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Έβλεπε τη Νέα Δημοκρατία ως δύναμη υπευθυνότητας, δύναμη προόδου και προοπτικής για τον Τόπο. Ως αυθεντικό εκφραστή των δημιουργικών δυνάμεων της Κοινωνίας. Ως πόλο εξωστρέφειας και ανάπτυξης. Ως μοχλό διαρκούς μεταρρύθμισης σε δομές και θεσμούς, σε αντιλήψεις και νοοτροπίες.

Ιδιαίτερα αυτές τις ώρες, όσο πλησιάζουμε στην κατ’ εξοχήν δημοκρατική διαδικασία των εθνικών εκλογών, η παρακαταθήκη του Παύλου Μπακογιάννη αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, μεγαλύτερη αξία.

Πάνω απ’ όλα, ο Παύλος Μπακογιάννης έβλεπε στη Νέα Δημοκρατία την Παράταξη που ενώνει τους Έλληνες, πέρα και πάνω από τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Την Παράταξη που, σε κάθε περίπτωση, προτάσσει το εθνικό συμφέρον, παραμερίζοντας οποιαδήποτε άλλη σκοπιμότητα. Την Παράταξη που τιμά στην πράξη τις προσταγές της ιδρυτικής της διακήρυξης: «Είμαστε», τόνιζε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, «η Πολιτική Παράταξη που ταυτίζει το Έθνος με το Λαό, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της. Είμαστε η Πολιτική Παράταξη που ταυτίζει την Εθνική Ανεξαρτησία με τη Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινωνικό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη».
 Οι Αρχές αυτές μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά και αναδεικνύονται στην κυριολεξία από αγωνιστές, όπως ο Παύλος Μπακογιάννης.

Κυρίες και κύριοι,

Ιδιαίτερα αυτές τις ώρες, όσο πλησιάζουμε στην κατ’ εξοχήν δημοκρατική διαδικασία των εθνικών εκλογών, η παρακαταθήκη του Παύλου Μπακογιάννη αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, μεγαλύτερη αξία.

Η δέσμευσή μας να μιλήσουμε την γλώσσα της αλήθειας, να περιγράψουμε στους πολίτες, χωρίς στρογγυλέματα και ωραιοποιήσεις, την κατάσταση της Οικονομίας, να καταθέσουμε ξεκάθαρα το σχέδιό μας για την έξοδο της χώρας από τη διεθνή κρίση, είναι πιστεύω η καλύτερη, η χειροπιαστή απόδοση τιμής στο παράδειγμα ζωής και τη θυσία του Παύλου Μπακογιάννη.

Είναι πιστεύω η καλύτερη έμπρακτη απόδοση τιμής στους αγωνιστές της Παράταξής μας. Σε όλους εκείνους, που μπορεί, όπως ο Παύλος, να μην βρίσκονται ανάμεσά μας, αλλά μπόλιασαν την πολιτική μας οικογένεια με αδιαπραγμάτευτες αρχές και αξίες. Είμαστε υπερήφανοι γιατί με αυτόν τον απαράβατο γνώμονα η μεγάλη Παράταξή μας προσέφερε, προσφέρει και θα συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες της στον Τόπο και τους πολίτες.

Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε αταλάντευτα την πορεία που οδηγεί στο δρόμο που προτάσσει πάντα το εθνικό συμφέρον. Συνεχίζουμε τον αγώνα. Με πίστη, με τόλμη, με αυτοπεποίθηση.

Αλεξία, Κώστα, μπορείτε να είστε ξεχωριστά περήφανοι για τον πατέρα σας και για τις παρακαταθήκες του. Οφείλετε, έχετε χρέος, όπως όλοι μας, να τις κρατάτε πάντα ζωντανές

aetoshal.blogspot.com