Όταν ο Κώστας Καραμανλής από το βήμα της Βουλής αποκάλυπτε την αλήθεια για το Δημόσιο χρέος και απαντούσε στις ανυπόστατες κατηγορίες του Παπανδρέου

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ( απόσπασμα )
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΔ΄
Παρασκευή 8 Απριλίου 2009

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

το τελευταίο διάστημα, το άκουσα και σήμερα, ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επίμονα μιλά για αύξηση του δημόσιου χρέους τα τελευταία πέντε χρόνια, ρωτά πού πήγαν τα λεφτά και βέβαια απαντά μόνος του.

Προσπαθεί πριν από όλα να προκαλέσει σύγχυση για τις τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων του κόμματός του και σε σχέση κυρίως με το δημόσιο χρέος που άφησαν πίσω τους.

Προσπαθεί ταυτόχρονα να αμφισβητήσει, να συκοφαντήσει. Σε κάθε περίπτωση εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι αποδεικνύει πώς δεν θέλει να αντιληφθεί ούτε τι έγινε στη χώρα τα χρόνια του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ούτε τι γίνεται σήμερα στον κόσμο.
Η οικονομία μας κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αντιμετωπίζει ένα κυρίως πολύ σοβαρό πρόβλημα. 

Είναι το πρόβλημα που αφήσατε ως Κυβέρνηση μετά από ένα τέταρτο αιώνα στην εξουσία.

Είναι το τεράστιο δημόσιο χρέος που το φθάσατε από το 30% του Α.Ε.Π. το 1981 στο 100% το 2004. Και αυτό δεν μπορείτε να το αρνηθείτε κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί γιατί είναι πραγματικότητα. Δεν μπορείτε να το σκεπάσετε με σκιές ασύστολης προπαγάνδας και ανεύθυνων υπαινιγμών.

 Μια άσκηση αξίζει να κάνουμε: 

Να σκεφθείτε τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα εάν είχατε αφήσει το χρέος εκεί που το είχατε βρει. Θα μπορούσε η χώρα να έχει πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, θα μπορούσε να διαθέτει πολλαπλάσια για υγεία, παιδεία, θα μπορούσε να μην ανησυχεί για τίποτα. Και όμως το ελάχιστο εκείνο χρέος το τριπλασιάσατε. Μόνο για τους τόκους του φέτος πληρώνουμε 12.000.000.000 ευρώ. 

Κάντε κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το λογαριασμό αυτό και δείτε τι σημαίνει. Θα δείτε πόσο αυξάνεται το χρέος μόνο από τους τόκους του. Θα δείτε και ποιος φταίει γι’ αυτό. 
Το συμπέρασμα είναι ένα: Προσπαθείτε να καταγγείλετε άλλους για όσα οι ίδιοι ευθύνεστε και μάλιστα διαχρονικά. 
Δεν ξέρω αν πληροφορηθήκατε την πραγματικότητα για ό,τι αφήσατε στον τόπο.

Δεν ξέρω αν σκόπιμα παριστάνετε και τον ανίδεο.

Μπορεί.

Να σας τα ξαναπώ, λοιπόν.

Τα ποσά που προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος τα τελευταία πέντε χρόνια, έχουν δύο αιτίες. Η πρώτη από αυτές οφείλεται στην πρόσθεση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και τα ελλείμματα αυτά οφείλονται κατά κύριο λόγο στο αβάστακτο δημόσιο χρέος που άφησε πίσω της η ανευθυνότητα του χθες. 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το γεγονός δηλαδή, με άλλα λόγια ότι κάθε χρόνο πληρώνουμε για τόκους περίπου το 50% του Α.Ε.Π.

Αυτή είναι η πραγματικότητα και κανένας δεν μπορεί να την αμφισβητήσει. Οφείλονται, όμως, και σε αυξημένες κοινωνικές μεταβιβάσεις.

Θυμίζω, λοιπόν, το κατώτατο επίδομα ανεργίας από 299 ευρώ έφθασε στα 431 ευρώ. 

Κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ από 392 ευρώ έφθασε στα 490 ευρώ. Κατώτερη σύνταξη του ΟΓΑ από 176 ευρώ έφθασε στα 336 ευρώ. Οι δαπάνες για δημόσια τάξη, για ασφάλεια, οι δαπάνες για υγεία, για κοινωνική προστασία όλα ως ποσοστά του Α.Ε.Π. έχουν αυξηθεί. Οι επιχορηγήσεις του κρατικού προϋπολογισμού για τα ασφαλιστικά ταμεία από 8.000.000.000 ευρώ το 2003 έφθασαν τα 14.000.000.000 ευρώ το 2008. 

Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις συνολικά από 28,8 δισεκατομμύρια ευρώ το 2004 φθάνουν σήμερα το 2009 τα 48,7 δισεκατομμύρια ευρώ, αύξηση δηλαδή, κατά 20.000.000.000 ευρώ. 

Η δεύτερη αιτία και το τονίζω και αυτό οφείλεται και πάλι κατά κύριο λόγο στις ανεύθυνες πρακτικές των κυβερνήσεών σας.

Είναι εκείνα που χρωστούσατε και δεν τα ξοφλούσατε.

Είναι εκείνα που δεσμευόσασταν να δώσετε και δεν τα δίνατε.

Είναι εκείνα που γράφονταν σε κρυφά βιβλία.

Είναι δικές σας –εννοώ των κυβερνήσεών σας- υποχρεώσεις στα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι τα ποσά που παρακρατούσατε παράνομα από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης υποχρεώσεις και ποσά που έφθαναν περίπου τα 3.000.000.000 ευρώ.

Είναι τα εξοπλιστικά που μεταφέρατε στις δικές μας κυβερνήσεις.

Σήμερα από τα 12.000.000.000 ευρώ του ΕΜΠΑΕ τα 9.500.000.000 ευρώ είναι υποχρεώσεις των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. 
Αυτή την πραγματικότητα, αυτή την αλήθεια την ξέρετε κύριε Αρχηγέ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Αντί, όμως, να απολογηθείτε εξαπολύετε επιθέσεις. Κρύβετε δηλαδή, ή προσπαθείτε να κρύψετε ενοχές για τις πολιτικές των κυβερνήσεών σας, παραποιείτε, διαστρεβλώνετε. Φτάσατε στο σημείο να μιλάτε για «ημέτερους» αφήνοντας πίσω σας και υπαινιγμούς.

Δεν είμαι σίγουρος, όμως, κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν μιλάτε για «ημέτερους» ποιο αρχικό γράμμα χρησιμοποιείτε αν χρησιμοποιείτε δηλαδή το «ήτα» ή το «ύψιλον».

Γιατί μπορεί να παραπέμπετε στις αναφορές κορυφαίων Υπουργών του κόμματός σας που μιλούσαν για άλλους Υπουργούς και έλεγαν ότι έφτιαξαν περιουσίες. 
Μπορεί να αναφέρεσθε σε όσα ανταλλάσσονταν μεταξύ στελεχών σας στο τελευταίο σας συνέδριο από την Αθήνα, την Πάτρα ή αλλού. 
Όμως, αν πραγματικά θέλετε να μάθετε πού πήγαν τα λεφτά, δεν θα ρωτούσατε έτσι γενικά και αόριστα. Ξέρετε -και όλοι οι Έλληνες ξέρουν- πού πήγαν. 

Λεφτά, λοιπόν, κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χάθηκαν στο έγκλημα του Χρηματιστηρίου, χάθηκαν στις αδιαφανείς συμβάσεις του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, στα πρόστιμα που επέβαλε η Κοινότητα, χάθηκαν στις μίζες για τους TOR-M1, χάθηκαν ακόμα και στις δουλειές του Ο.Τ.Ε. στη Ρουμανία και αλλού.

 Προσπαθείτε δηλαδή να δημιουργήσετε εντυπώσεις για δήθεν απευθείας αναθέσεις τα τελευταία χρόνια.

 Ανάποδα μετράτε και το ξέρετε, γιατί γνωρίζετε ότι οι μεγαλύτερες απευθείας αναθέσεις που έγιναν ποτέ στον τόπο είναι οι περίφημες προγραμματικές συμφωνίες. 
Και για τις συμφωνίες αυτές δεν είστε άμοιρος ευθυνών, γιατί –εγώ δεν σας καταλογίζω τίποτα προσωπικά- ήσασταν κορυφαίος Υπουργός των κυβερνήσεών σας.

 Δεν μετείχατε στη λήψη εκείνων των αποφάσεων; Δεν τις ξέρατε; Δεν μάθατε ποτέ τίποτα; Είναι καλύτερο λοιπόν να σκέπτεστε τι λέτε όταν αναφερόμαστε σε τέτοια ζητήματα και να μην αφήνετε σκιές για όσα σοβαρά οι κυβερνήσεις του κόμματός σας ευθύνονται. 
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπροστά μας έχουμε μία πολύ δύσκολη, εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, λίγους, ή και περισσότερους μήνες.

 Κανένας δεν ξέρει -αυτή είναι η αλήθεια- και κανένας δεν μπορεί με ασφάλεια να το προβλέψει. Από τη στάση που θα κρατήσουμε όλοι, πολιτικές δυνάμεις, κοινωνικοί εταίροι, μέσα ενημέρωσης, θα κριθούν πολλά και θα κριθεί η διάρκειά τους στον τόπο μας για τις συνέπειες της κρίσης, θα κριθούν οι μέρες, τα χρόνια μετά την κρίση. 
Τα προβλήματα που δημιουργούνται από την κρίση είναι σοβαρά, πολύ σοβαρά -το βλέπουμε άλλωστε σε όλες τις άλλες χώρες- δεν αντιμετωπίζονται με εύκολες και ευχάριστες αποφάσεις, δεν αντιμετωπίζονται πάντως με αοριστολογίες και λόγια χωρίς αντίκρισμα, απαιτούνται αποφάσεις, δύσκολες αποφάσεις, αποφάσεις που δίνουν λύσεις, αποφάσεις υπευθυνότητας. 
Οι ευθύνες όλων μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι τεράστιες μπροστά σε μία τέτοια –επιτρέψτε μου να το ξαναπώ- εθνική υπόθεση.

Οι αποφάσεις που παίρνουμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις, οι επιλογές που κάνουμε όλα τα κόμματα, οι πρακτικές που ακολουθούμε ο καθένας από τη θέση την οποία βρίσκεται είναι μεγάλης σημασίας.

Θα χαρακτηριστούν με έντονα γράμματα στην ιστορία του τόπου θετικά ή αρνητικά. Και το ερώτημα είναι:

Τι θέλουμε να κάνουμε; Τι προτάσσουμε;

Πόσο νοιαζόμαστε πραγματικά για τους πολίτες, για την πραγματική τους καθημερινότητα και τα προβλήματά τους και πόσο νοιαζόμαστε πραγματικά για την πατρίδα. Αυτό –σας διαβεβαιώ- απασχολεί την Κυβέρνηση.

Αυτό μας απασχολεί. Εμείς έχουμε πάρει τις αποφάσεις μας και θα συνεχίσουμε τον δύσκολο, τον ανηφορικό δρόμο. Πάνω από όλα, τα συμφέροντα της χώρας, πάνω από όλα, τα συμφέροντα της πατρίδας.